https://orcid.org/0000-0002-5666-1348
Uniwersytet Śląski, Instytut Nauk Politycznych i Dziennikarstwa
Stanisław Michalczyk
Zeszyty Prasoznawcze, Tom 58, Numer 3 (223), 2015, s. 555 - 576
https://doi.org/10.4467/2299-6362PZ.15.036.4238Streszczenie
Autor analizuje teorię społeczeństwa mediów zaprezentowaną w opus magna Ulricha Saxera „Media Society”. Praca ta, opublikowana w roku 2012, dostarcza syntezy podejść teoretycznych do mediów w niemieckojęzycznej literaturze naukowej. Saxer skupia się na teorii medializacji. Wskazuje, że historia medializacji powiązana jest z historią komunikowania i mediów. Uznając medializację za odpowiedź na rosnącą komplikację współczesnego społeczeństwa, przedstawia ją jako ideę jednocześnie funkcjonalną i dysfunkcjonalną, kształtującą życie indywidualne jednostek, organizacje i instytucje oraz społeczeństwo jako całość. Saxer uznaje politykę za szczególny obszar medializacji, wypełniony procesami związanymi z rozrywką. Z tego punktu widzenia aktorzy polityczni adaptują się do logiki mediów i poszukują atrakcyjnych sposobów zaistnienia w oczach opinii publicznej.
Stanisław Michalczyk
Zeszyty Prasoznawcze, Tom 62, Numer 2 (238), 2019, s. 105 - 115
https://doi.org/10.4467/22996362PZ.19.014.10539Artykuł omawia zawartość książki Profesora, która ukazała się w 2008 roku. Była znaczącym osiągnięciem w Jego dorobku naukowym, a do dziś stanowi ważne źródło wiedzy dla badaczy i studentów teorii komunikowania masowego. Praca składa się z 15 rozdziałów, bibliografii, dwóch aneksów oraz indeksu rzeczowego. Oparta została na bogatej bazie źródłowej. Bibliografia zawiera 19 stron i liczy przeszło 500 pozycji, jest swego rodzaju przewodnikiem po literaturze przedmiotu. W podręczniku znaleźć można kilka nurtów tematycznych. Najważniejsza jest perspektywa teoretyczno-medioznawcza (komunikologiczna), która prezentuje współczesne zagadnienia teorii komunikowania masowego i mediów. Oprócz niej istotne znaczenie ma perspektywa metodologiczna, w której Autor omawia narzędzia i techniki badawcze stosowane w medioznawstwie. Poszczególne problemy analizowane są także w perspektywie historycznej, w której wyjaśniona zostaje geneza zjawisk i procesów. Dla studentów istotne znaczenie ma klarowne wyjaśnienie najważniejszych pojęć oraz funkcji mediów. Aż sześć rozdziałów podręcznika dotyczy problematyki badawczej, co jest zrozumiałe, gdyż Autor był wieloletnim dyrektorem Ośrodka Badań Prasoznawczych w Krakowie. Walery Pisarek sporo miejsca poświęca trzem głównym ogniwom komunikowania medialnego, tj. nadawcy, przekazowi i odbiorcy. Na tym schemacie buduje swoje analizy i syntezy, które mają charakter bardzo szczegółowy, ale zarazem jasny i przystępny. Jest to ważne, biorąc pod uwagę skomplikowany charakter całej materii naukowej.
Walery Pisarek’s “Introduction to Communication Studies” as a Modern Academic Textbook
The article focuses on Professor’s Pisarek textbook published in 2008. This significant scientific achievement in Pisarek’s academic career remains to this day an essential source of knowledge for researchers and students in the theory of mass communication. The work consists of 15 chapters, a bibliography, two annexes, and an index. It is based on a rich source dataset, namely the 19 page-long bibliography containing more than 500 items. The wide range of topics presented in the textbook shows the most significant trends in media studies. The first, a theoretical perspective of contemporary media theory and the theory of communication is followed by the second, a methodological perspective, given as a description of media research tools and techniques. The third, a historical perspective is used as an explanation of communication phenomena and problems. A clear explanation of the essential concepts of the subject is particularly important for students. Six chapters of the textbook deal with research issues in communication, what is understandable, due to the fact that the author was a long-time director of the Press Research Centre in Krakow. Writing the “Introduction to Communication Studies” Walery Pisarek devoted considerable space to three main links in media communication, namely the sender, the message and the recipient.