Studia Litteraria Universitatis Iagellonicae Cracoviensis, Volume 19, Issue 1, 2024, s. 13 - 29
https://doi.org/10.4467/20843933ST.24.003.20370W prezentowanym artykule rozwijam refleksję wokół pojęcia wierności, któremu przypisuję fundamentalne znaczenie w kształtującym się od wieków dyskursie przekładoznawczym. W myśli Romana Ingardena pojęcie to pojawia się w różnych kontekstach: aksjologicznym, etycznym, epistemologicznym i estetycznym. Z wypowiedzi Ingardena na temat znaczenia wierności w wymienionych dziedzinach dociekań filozoficznych wyłania się wieloaspektowy obraz tego pojęcia, pozwalający lepiej zrozumieć istotę kwestii wiernego przekładu, której filozof poświęcił swą uwagę w szkicu O tłumaczeniach. Podejmując próbę zrekonstruowania Ingardenowskiego rozumienia wiernego przekładu literatury, odwołuję się nie tylko do tego tekstu, ale także do świadectw działalności polskiego fenomenologa jako autora i redaktora tłumaczeń wydawanych w serii „Biblioteka Klasyków Filozofii”. Wyniki rekonstrukcji odnoszę do wybranych nurtów myśli przekładoznawczej, zwracając uwagę na translatologiczną relewancję Ingardenowskiego ujęcia problemu wierności.