Magdalena Półtorak

The Draft WLB Directive – a new approach to gender equality in employment?

The European Union experiences many challenges today. One of these is the necessity of achieving the target of employment the 75% of the population aged 20–64. There is no doubt that it is a kind of ‘mission impossible’ without women’s inclusion. Simultaneously, EU has realized that gender employment gap in the labour market is most acute for parents and people with other caring responsibilities. An attempt of the solution has become the proposal for a directive of the European Parliament and of the Council on work-life balance for parents and carers and repealing Council directive 2010/18/EU, that is part of a package of measures that addresses women’s under-representation in employment and supports their career progression through improved conditions to reconcile their working and private duties. The aim of the paper is to take a closer look for a proposal and assessment of its potential influence on the Polish employment policy. It encompasses of the four main parts: introduction, presentation of the EU gender equality law in the field of employment from WLB perspective, analysis of the main assumptions of the proposal (maternity leave, parental leave, carer’s leave, flexible working arrangements), and finally – its implications for Poland. The paper ends with the conclusion that gender equality in the employment is not only the issue that is worth implementing, but also something that simply pays off.

ASJC: 3308

JEL: K31

Pojęcie małżeństwa mieszanego (mixed marriage) odnosi się do związku osób reprezentujących różne kultury (intercultural marriage), religie (interreligious marriage lub interfaith marriage) czy narodowości (transnational marriage). Polki coraz częściej decydują się na małżeństwa z obcokrajowcami, które zawierane są zarówno w Polsce, jak i za granicą. Małżeństwa osób pochodzących z różnych krajów, posługujące się różnymi językami, wychowane i wykształcone w odmiennych systemach kulturowych czy religijnych, mogą napotkać na trudności w budowaniu relacji społecznych/rodzinnych. Może to powodować, że Polki będące w małżeństwa mieszanych mogą być/stać się ofiarami przemocy domowej w wymiarze ekonomicznym, psychicznym, fizycznym i seksualnym, często uwarunkowanej normami zwyczajowymi. Co więcej, nie wszystkie rodzaje przemocy czy przestępstw wobec kobiet są w ogóle w krajach zamieszkania Polek-migrantek zabronione pod groźbą kary. Sytuacja może komplikować się dodatkowo, gdy w grę wchodzi małżeństwo regulowane np. prawem szariatu.
Artykuł podejmuje próbę odpowiedzi na pytanie czy polskie przepisy prawne (lub ratyfikowane przez Polskę umowy międzynarodowe) gwarantują Polkom z małżeństw mieszanych jakąkolwiek ochronę, a jeśli tak, to gdzie i w jaki sposób mogą się one o takową starać. Ważnym pytaniem jest również, jakie instytucje publiczne angażują się w pomoc tej konkretnej grupie migrantek oraz jak daleko w praktyce sięgają ich możliwości, szczególnie w sytuacji, gdy doświadczająca przemocy Polka przebywa w kraju, gdzie prawo nie rozdziela życia świeckiego i religijnego, a sprawy małżeństw podlegają (przede wszystkim) sądownictwu religijnemu