Magdalena Brodacka
Konteksty Kultury, Tom 14 zeszyt 4, 2017, s. 488 - 491
https://doi.org/10.4467/23531991KK.17.022.7915Magdalena Brodacka
Konteksty Kultury, Tom 16 zeszyt 2, 2019, s. 181 - 206
https://doi.org/10.4467/23531991KK.19.020.11246Magdalena Brodacka
Konteksty Kultury, Tom 18 zeszyt 4, 2021, s. 599 - 610
https://doi.org/10.4467/23531991KK.21.050.15201W artykule poruszony zostaje problem Europy Środkowej jako obszaru mitotwórczego ze szczególnym uwzględnieniem najnowszej publikacji Michała Masłowskiego Mity i symbole polityczne Europy Środkowo-Wschodniej (2020). Wytwarzanie, interpretowanie oraz aktualizowanie mitów potwierdza tezę o ich nieusuwalnej obecności (pojęcie Leszka Kołakowskiego) zarówno w dyskursie narodowym, jak i szerszym, uniwersalistycznym. Masłowski omawia mity z uwzględnieniem chronologii oraz miejsca ich powstawania, zastanawiając się jednocześnie nad ich aktualnymi, nowoczesnymi przetworzeniami; w tym kontekście interesujący jest zwłaszcza mit postępu oraz mit upadającego Zachodu. Uzupełnieniem powyższych rozważań są niedawno wydane w języku polskim publikacje: Larry'ego Wolffa Wynalezienie Europy Wschodniej. Mapa cywilizacji w dobie Oświecenia (2020), Timoty'ego Snydera Droga do niewolności. Rosja, Europa, Ameryka (2019) oraz Iwana Krastewa Co po Europie? (2018).