Prezentowane badania oparte są na teoriach dotyczących czynności ludzkich (koncepcja zachowań celowych Nuttina (1980), teoria czynności Tomaszewskiego (1975) i teoria planów Millera, Galantera i Pribrama (1980)) oraz na teoriach dotyczących rozwoju perspektywy czasowej człowieka (Nuttin 1980, Nurmi 1991, Zaleski 1991), Głównym problemem prezentowanych badań jest określenie specyfiki procesu formułowania planów krótkoterminowych (do pól roku) przez młodzież w zależności od jej wieku.
Wykorzystano autorski kwestionariusz „Planowanie Przyszłości", skonstruowany do badania procesów planowania. Badania przeprowadzono w Warszawie w 2004 roku na grupie 300 osób (uczniowie gimnazjum - w wieku 15 lat oraz uczniowie liceum — w wieku 18 lat).
Na podstawie analizy uzyskanych wyników badań sformułowano następujące wnioski. Proces formułowania planów przez młodzież ma określoną specyfikę w zależności od wieku młodzieży. Licealiści częściej niż gimnazjaliści stosują zaawansowane strategie planowania (zbierają informacje, robią notatki, używają kalendarza). Ponadto analiza statystyczna wyników badań pozwala stwierdzić, że gimnazjaliści częściej posługują się ogólnymi strategiami, a licealiści strategiami szczegółowymi w procesie formułowania planów.
