https://orcid.org/0000-0002-2047-4508
Karol Samsel, Ph.D., Dr hab., is a historian of literature, a poet, and an adjunct professor at the Institute of Polish Literature at the University of Warsaw. He has co-edited volumes of essays devoted to Norwid, Fredro and the student-poets of the underground University of Warsaw: Hieroglifem zapisane. Cyprian Norwid [Written in Hieroglyphs. Cyprian Norwid] Warszawa 2012; Uniwersalność komizmu. Aleksander Fredro w dwieście dwudziestą rocznicę urodzin [The Universality of Comedy. Aleksander Fredro on the Two-Hundredth Anniversary of his Death] Warszawa 2015; Poeci-studenci podziemnego Uniwersytetu Warszawskiego wobec romantyzmu [Poet-students of the Underground Warsaw University and Romanticism], Warszawa 2018. He has also published articles in journals such as Prace Filologiczne, Studia Norwidiana and the Yearbook of Conrad Studies (Poland). He is a member of the Polish Joseph Conrad Society. His books include Norwid – Conrad. Epika w perspektywie modernizmu (Norwid–Conrad. The Epic in the Modernist Perspective), Warszawa 2015 and Inwalida intencji. Studia o Norwidzie [An Invalid of Intentions. Studies on Norwid], Warszawa 2018.
Karol Samsel
Yearbook of Conrad Studies, Vol. 15 (2020), 2020, s. 45 - 55
https://doi.org/10.4467/20843941YC.20.003.19286Karol Samsel
Yearbook of Conrad Studies, Vol. 16 (2021), 2021, s. 9 - 20
https://doi.org/10.4467/20843941YC.21.001.19291Karol Samsel
Yearbook of Conrad Studies, Vol. VIII, 2013, s. 121 - 132
https://doi.org/10.4467/20843941YC.13.007.1519Karol Samsel
Yearbook of Conrad Studies, Vol. IX, 2014, s. 55 - 73
https://doi.org/10.4467/20843941YC.14.004.3076Karol Samsel
Konteksty Kultury, Tom 16 zeszyt 1, 2019, s. 99 - 123
https://doi.org/10.4467/23531991KK.19.008.10663Celem studium jest nakreślenie skomplikowanego wizerunku Zygmunta Lubicz-Zaleskiego (1882–1967) jako pisarza intelektualnego, którego formacja wewnętrzna sugeruje zarówno prekursorstwo myśli, jak i ich interesującą anachroniczność. Intelektualizm autora Relikwiarza buchenwaldzkiego zawieszony został w niezwykle frapujący sposób w przestrzeni pomiędzy romantycznymi i neoromantycznymi wpływami oraz modernistyczną formacją, co z całą siłą ujawnia jego Dziennik nieciągły spisywany w latach 1904–1925, między innymi jako dziennik snów i wrażeń inspirowany towianizmem, Adamem Mickiewiczem, Juliuszem Słowackim z jego fi lozofi ą genezyjską i Zygmuntem Krasińskim, a zarazem – jako wybitny diariusz postawy obywatelskiej. Nader wymowne pod tym względem pozostaje w Dzienniku… Słowo od autora (stworzone dopiero w 1967 roku), w którym Lubicz-Zaleski, rozpatrując problem własnego stylu dziennikowego, dokonuje krytyki „proustyzmu” z wyraźnie egocentrycznego, russoizującego stanowiska.
Karol Samsel
Yearbook of Conrad Studies, Vol. 10, 2015, s. 151 - 160
https://doi.org/10.4467/20843941YC.15.012.4918Karol Samsel
Yearbook of Conrad Studies, Vol. 13, 2018, s. 101 - 117
https://doi.org/10.4467/20843941YC.18.008.11243