Ignacy Jóźwiak

Artykuł analizuje działania państwa polskiego mające na celu wsparcie jednostek polonoznawczych za granicą i bada relacje między tymi jednostkami a instytucjami w Polsce. Celem artykułu jest zrozumienie form i zakresu wsparcia oferowanego jednostkom polonoznawczym oraz wyjaśnienie, dlaczego działania z zakresu dyplomacji publicznej adresowane są także do polskiej diaspory. Analiza opiera się na oficjalnych dokumentach dotyczących dyplomacji publicznej i polityki polonijnej, a także na wynikach badania empirycznego przeprowadzonego wśród przedstawicieli polskich instytucji odpowiedzialnych za promocję polskiego wizerunku za granicą oraz przedstawicieli jednostek polonoznawczych. Wnioski wskazują na heterogeniczność tych jednostek oraz różnice między wsparciem dla jednostek na Wschodzie i Zachodzie. W przypadku jednostek funkcjonujących w krajach byłego ZSRR wyraźnie dominuje polityka polonijna, która ma na celu podtrzymywanie związków miejscowych Polaków z Polską i polskością. Na Zachodzie wsparcie dla jednostek polonoznawczych wynika zarówno z polityki polonijnej, jak i dyplomacji publicznej.
 

Poland’s support for Polish Studies units abroad – a tool of public diplomacy or diaspora policy?

The paper analyses the Polish government’s actions to support Polish studies units abroad and examines the relationships between these units and institutions in Poland. It aims to understand the forms and scope of support offered to Polish studies units and to explain why public diplomacy actions also target the Polish diaspora. The analysis is based on official documents related to public diplomacy and Polish diaspora policy, as well as the results of an empirical study conducted among representatives of Polish institutions responsible for promoting the Polish image abroad and representatives of Polish studies units. The conclusions indicate the heterogeneity of these units and differences in support for units in the East and the West. In the case of units operating in former Soviet Union countries, Polish diaspora policy dominates, aiming to maintain connections between local Polish communities and Poland. In the West, support for Polish studies units stems from both Polish diaspora policy and public diplomacy.

Artykuł ukazuje działania polskich organizacji imigranckich w Holandii w kontekście etnicznej i kulturowej różnorodności cechującej holenderskie społeczeństwo oraz zróżnicowania polskiej zbiorowości w tym kraju. Bazuje on na badaniach przeprowadzonych w 2017 roku wśród polskich organizacji imigranckich w Holandii oraz na wywiadach eksperckich. Jest to studium przypadków dwóch organizacji działających w holenderskiej metropolii. Organizacje te w różny sposób rozkładają akcenty na działalność kulturalną i społeczną oraz deklarują przywiązanie do odmiennych, „liberalnych” i „konserwatywnych” wartości. Badania wskazują, w jaki sposób polskie organizacje imigranckie w Holandii konsolidują polskie środowiska w tym kraju oraz wypełniają lukę w działaniach na rzecz integracji migrantów z państw członkowskich Unii Europejskiej.

Abstract: The article presents the activities of Polish immigrant organisations in the Netherlands in the context of the ethnic and cultural diversity that characterises Dutch society and the diversity of the Polish community in this country. It is based on research conducted in 2017 among Polish immigrant organisations in the Netherlands and on expert interviews. It is a case study of two organisations operating in the Dutch metropolis. These organizations differently distribute the emphasis on cultural and social activity and declare attachment to different “liberal” and “conservative” values. The research shows how Polish immigrant organisations in the Netherlands consolidate Polish environments in this country and fill the gap in activities for integrating migrants from European Union Member States.

Keywords: Polish diaspora, Poles in the Netherlands, immigrant organisations, post-accession migration, the Netherlands, Poland