Alicja Witalisz

Pomimo obiecujących badań automatyczna ekstrakcja anglicyzmów z wykorzystaniem narzędzi dostępnych w elektronicznych korpusach językowych wciąż nie jest możliwa. Mimo to wyszukiwarki korpusowe są nieodzownym narzędziem w systematycznej weryfikacji użycia anglicyzmów wyłuskanych metodą tradycyjną. W artykule omówiono zarówno funkcjonalność, jak i niedoskonałość narzędzi dostępnych w Narodowym Korpusie Języka Polskiego w odniesieniu do badania anglicyzmów różnych typów oraz ich z góry zdefiniowanych cech. Niedostatki narzędzi, związane głównie z semantyką zapożyczeń, zostały zilustrowane konkretnymi przykładami anglicyzmów.

Wpływ języka angielskiego na współczesną polszczyznę nie ogranicza się wyłącznie do wzbogacania jej zasobu leksykalnego i semantycznego. Typowe dla angielszczyzny bezinterfiksalne złożenia rzeczownikowe zapożyczone do polszczyzny w postaci zapożyczeń właściwych i półkalk służą jako model strukturalny, według którego tworzone są w języku polskim neologizmy strukturalne, uważane przez niektórych badaczy za wynik naruszenia zasad rodzimego słowotwórstwa, przez innych za sygnał ożywienia nieproduktywnego dotąd modelu słowotwórczego. Artykuł ma na celu opisanie cech bezinterfiksalnych złożeń rzeczownikowych tworzonych we współczesnej polszczyźnie, a także wyjaśnienie i zilustrowanie, za pomocą materiału otrzymanego z korpusu, mechanizmu odpowiedzialnego za powodowaną wpływem obcym wzmożoną produktywność (lub być może zapożyczenie) opisywanego modelu słowotwórczego, widzianą jako efekt uboczny intensywnego zapożyczenia z języka angielskiego na poziomie leksykalnym. Bezinterfiksalne złożenia rzeczownikowe w dzisiejszym języku polskim to głównie polsko-angielskie formacje hybrydalne tworzone seriami na zasadzie analogii do angielskich modeli strukturalnych. Omawiane złożenia wykazują cechy formalne, które każą je sytuować poza obszarem trzech typów polskich złożeń opisywanych w literaturze. 

The paper examines the different ways in which English linguistic material is borrowed and adapted by two varieties of Polish, Standard Polish spoken in Poland and American Polish used by the Polish diaspora in the US. The aim of the study is to compare the factors that determine the type and range of loans in both varieties of Polish. The comparison of the ways in which Standard and American Polishes are influenced and shaped by English embraces three main areas: 1) types of loans as products of the borrowing process (such as loanwords, semantic loans, loan translations, syntactic calques, etc.), 2) adaptation of loanwords with reference to phonological, graphic, morphological and semantic adaptation, and 3) semantic fields that are most heavily affected by the borrowing process. The findings of the analysis help to identify the reasons for the discrepancies in the treatment of the English language material in the two varieties of Polish.

Didżej and didżejować appeared in Polish due to language contact and loanword assimilation processes; the former is the English noun DJ in graphic disguise, the latter is a Polish verbal derivative that conceals the English etymon. The article focuses on discussing and exemplifying the multiple ways in which English acronyms and alphabetisms are assimilated and integrated in the Polish lexical and grammatical systems. Part 1 of the article concerns loanword adaptation processes that have been identified for English lexical loans in several European languages. The linguistic outcomes of loanword adaptation processes, which both occur during the borrowing process and follow it, serve to support an observation that intensive lexical borrowing from English is a change-provoking and development-motivating process that leads to linguistic diversity rather than linguistic homogeneity. An illustration of contact-induced linguistic diversity with corpus-driven data is preceded with a brief discussion of English abbreviations, which, in Part 2, are contrasted with their “polonized” versions that undergo formal, semantic and pragmatic changes in the recipient language.

Didżej and didżejować appeared in Polish due to language contact and loanword assimilation processes; the former is the English noun DJ in graphic disguise, the latter is a Polish verbal derivative that conceals the English etymon. The article focuses on discussing and exemplifying the multiple ways in which English acronyms and alphabetisms are assimilated and integrated in the Polish lexical and grammatical systems. Part 1 of the article discusses loanword adaptation processes that have been identified for English lexical loans in several European languages. The linguistic outcomes of loanword adaptation processes, which both occur during the borrowing process and follow it, serve to support an observation that intensive lexical borrowing from English is a change-provoking and development-motivating process that leads to linguistic diversity rather than linguistic homogeneity. An illustration of contact-induced linguistic diversity with corpus-driven data is preceded with a brief discussion of English abbreviations, which, in Part 2, are contrasted with their “polonized” versions that undergo formal, semantic and pragmatic changes in the recipient language.

The paper presents and examines -ing formations used in Polish. It also addresses the notion of productivity in morphology and discusses the growing productivity of the English derivational -ing suffix in contemporary Polish. To address the issue of productivity all -ing formations must be divided into foreign loans and derivatives that have been coined in Polish. One of the two forms of analysis of the research material used for the present study is based on the typology of contact-induced innovations; the other involves a synchronic morphological and semantic analysis of -ing formations coined in Polish. A thesis concerning the appearance of English -ing in Polish and its becoming an independent suffix and a productive word-formation rule is proposed.