https://orcid.org/0000-0003-2873-9870
Alicja Bańczyk is an assistant professor at Jagiellonian University in Kraków. Her research interests include law and literature studies and medieval literature. Main/recent publications are La représentation de l’exercice du pouvoir dans quelques chansons de geste du cycle des barons révoltés (Kraków 2022), “Rozwód Georges’a du Roy w Bel Ami Guy de Maupassanta w kontekście zmian we francuskim ustawodawstwie rozwodowym drugiej połowy XIX wieku”, Studia Litteraria Universitatis Iagellonicae Cracoviensis 16 (2021), no. 3; “Wpływ twórczości Jana di Piano Carpiniego i Marco Polo na postrzeganie cywilizacji mongolskiej przez Europejczyków”, Acta Erasmiana 17 (2018).
Alicja Bańczyk
Terminus, Tom 25, zeszyt 3 (68) 2023, 2023, s. 299-308
https://doi.org/10.4467/20843844TE.23.017.18205Alicja Bańczyk
Romanica Cracoviensia, Tom 17, Numer 4, Tom 17 (2017), s. 209-221
https://doi.org/10.4467/20843917RC.17.020.8345Alicja Bańczyk
Terminus, Tom 24, zeszyt 3 (64) 2022, 2022, s. 243-258
https://doi.org/10.4467/20843844TE.22.013.16050Alicja Bańczyk
Studia Litteraria Universitatis Iagellonicae Cracoviensis, Volume 16, Issue 3, 2021, s. 197-210
https://doi.org/10.4467/20843933ST.21.014.14004Wpisując się w aktualny ruch prawniczy i literacki, artykuł skupia się na literackim przedstawieniu zmian w postępowaniu rozwodowym w dziewiętnastowiecznej Francji na podstawie powieści Guy de Maupassanta Bel-Ami. Napisana w 1885 roku książka w bardzo realis-tyczny sposób przedstawia proces rozwodowy oparty na winie, tak jak wyglądał on w momencie jej powstania. We wstępie pokrótce omawiam ewolucję francuskiego postępowaniarozwodowego w XVIII i XIX wieku i jego końcowy rezultat: legalizację rozwodu wprowadzoną w 1884 roku. Artykuł podejmuje próbę odpowiedzi na pytanie, ta rewolucyjna zmiana prawa rozwodowego wpłynęła na treść powieści i sposób, w jaki Guy de Maupassant przedstawił zakończenie małżeństwa, a także próbę zweryfikowania, czy ten obraz odzwierciedla ówczesną rzeczywistość prawną.
Alicja Bańczyk
Kultura Słowian, Tom XVII, 2021, s. 61-90
https://doi.org/10.4467/25439561KSR.21.004.14415Gdy sięgamy po historię rosyjskiej literatury i myśli społecznej w dziewiętnastym wieku, jawi się nam ona w postaci dwóch nurtów: okcydentalistycznego i słowianofilskiego. Rosyjscy katolicy, jak dotąd, byli uznawani za przedstawicieli pierwszego z nich z uwagi na ich pozytywny stosunek do Europy Zachodniej i jej religii.
W centrum uwagi niniejszego artykułu znaleźli się czterej emigranci żyjący na stałe we Francji i należący do zakonu jezuitów – Iwan Gagarin, Iwan Martynow, Jewgienij Bałabin oraz Paweł Pierling. Postrzeganie przez nich kwestii Słowian i Słowiańszczyzny oraz jej problemów religijnych pozwala umiejscowić ich idee względem poglądów słowianofilów i okcydentalistów. Rosyjscy katolicy nie negują ani wpływów na Rosję innych kultur słowiańskich i szeroko pojętego prawosławia, ani dorobku kulturowego zachodniej Europy. Staroruska przeszłość jest powodem do dumy i przekonania o wartości narodowej kultury Rosji. Z kolei w przeciwieństwie do słowianofilów proponują oni Rosji zostanie potęgą katolicką i wypełnienie wielkiej misji cywilizacyjnej wobec Zachodu. Artykuł mówi o rosyjskim katolicyzmie jako o trzeciej drodze w rosyjskiej kulturze badanego okresu, która ma wiele punktów stycznych z obu wymienionymi nurtami, jednakże z żadnym z nich w pełni się nie pokrywa.