Polska
Aleksandra Grzemska
Wielogłos, Numer 4 (58) 2023, 2023, s. 133 - 156
https://doi.org/10.4467/2084395XWI.23.031.18866Tekst jest próbą analizy praktyk life writing neowangardowych artystek wizualnych: Erny Rosenstein i Urszuli Broll, przez pryzmat wprowadzonego przez autorkę pojęcia autoutopii i doświadczeń kryzysu. Źródłem wiedzy na ten temat są nie tylko obiekty sztuki (malarstwo, rysunek, obiekty artystyczne), ale także teksty literackie (poezja, proza), zapiski snów, wspomnienia, prywatne notatki pochodzące z archiwum artystek. Autorka poddaje rozważaniom relacje między doświadczanym przez obie artystki poczuciem kryzysu i rozpadu a ich utopijną wizją sztuki i praktyki artystycznej, w tym również aktywności pisarskiej (tworzenia poezji, bajek). Do takiej interpretacji skłania postrzeganie twórczości Rosenstein i Broll jako mediumicznej i medytacyjnej, pozwalającej im na rozwijanie praktyk duchowych oraz perspektywa realizowanych przez artystki autoutopijnych projektów sztuki-życia, których założenia wpisują się w postantropocentryczną myśl humanistyczną.