(p) (1924). U progu Nowego Roku. IKC, nr 2, s. 2.
„Wyprzedaż Polski” (1920). IKC, nr 268, s. 3.
1 korona = 83 fenigi! Bańki mydlane p. Grabskiego pryskają (1919). IKC, nr 353, s. 1.
1 marka = 1 korona!!! Wielka przegrana polityki p. Grabskiego (1920). IKC, nr 5, s. 2.
Bańdo A. (2003). Marian Dąbrowski i legenda Ilustrowanego Kuriera Codziennego. W: J. Jarowiecki (red.). Kraków–Lwów. Książki – czasopisma – biblioteki XIX i XX wieku (s. 195–206), t. 4. Kraków.
Bolszewicy rosyjscy przysłali rządowi warszawskiemu warunki pokojowe” (1920). IKC, nr 4, s. 1.
Borowiec P. (2005a). Między sensacją a nauką. Obraz produktów krakowskiego wydawnictwa i koncernu prasowego Ilustrowany Kurier Codzienny (1910–1939). Kraków.
Borowiec P. (2005d). Polityczna działalność Mariana Dąbrowskiego. Zeszyty Prasoznawcze, nr 1–2, s. 105–122.
Borowiec P. (2003). Podstawy finansowe i prawne wydawnictwa i koncernu Ilustrowany Kurier Codzienny (1910–1939). W: J. Jarowiecki (red.). Kraków–Lwów. Książki – czasopisma – biblioteki XIX i XX wieku (s. 224–240), t. 4. Kraków.
Borowiec P. (2005b). Jesteśmy głosem milionów. Dzieje krakowskiego wydawnictwa i koncernu prasowego Ilustrowany Kurier Codzienny (1910–1939). Kraków.
Borowiec P. (2005c). Obraz Rosji Radzieckiej, Czechosłowacji i Niemiec na łamach Ilustrowanego Kuriera Codziennego w latach 1918–1939. W: H. Kosętka (red.). Kraków–Lwów. Książki – czasopisma – biblioteki (s. 556–569), t. 7.
Borowiec P. (2010). Przegląd wydawnictw koncernu prasowego Ilustrowany Kurier Codzienny, W: G. Wrona, P. Borowiec, K. Woźniakowski (red.). Ilustrowany Kurier Codzienny. Księga pamiątkowa w stulecie powstania dziennika i wydawnictwa 1910–1939 (s. 45–65). Kraków–Katowice.
Borowiec P. (oprac.) (2018). Jan A. Stankiewicz. Szkice do pamiętnika. Kraków.
Cały gabinet Skulskiego podał się do dymisji. Naczelnik Państwa dymisję przyjął (1920). IKC, nr 158, s. 1.
Co p. Grabski podpisał w Spaa? (1920). IKC, nr 297, s. 3.
Czy walczymy o koronę? (1920). IKC, nr 16, s. 1.
Dokąd zdążamy (1912). IKC, nr 152, s. 1.
Dr.J.H. (1919). P. Grabski pozbawi nas Śląska. IKC, nr 352, s. 7.
Drozdowski M.M. (2002). Władysław Grabski, Rzeszów.
Dziki S., Rogoż M. (2010). Marian Dąbrowski i jego opus vitae – koncern IKC (próba kalendarium). W: G. Wrona, P. Borowiec, K. Woźniakowski (red.). Ilustrowany Kurier Codzienny. Księga pamiątkowa w stulecie powstania dziennika i wydawnictwa 1910–1939 (s. 66–84). Kraków–Katowice.
Głowacki W. (2018). Pieniądz i państwo [http://www.gazetakrakowska.pl/artykul/6375392,pieniadz-i-panstwo,id,t.html; 25.05.2018].
Grata P. (2009). Monopole skarbowe w polityce podatkowej Drugiej Rzeczypospolitej. Rzeszów.
Jak „Wydział zaopatrywania m. Warszawy” rabuje ziemniaki, zakupione przez Kraków (1919). IKC, nr 353, s. 1.
Jak pan Grabski Czechom Śląsk darował. A teraz ich przemysłem się zatroskał (1920). IKC, nr 258, s. 2.
Jak powstał nowy gabinet (1920). IKC, nr 172, s. 6.
Kowalski W. (2018). Od marek po „królewskie” złote. Polski pieniądz papierowy w XX wieku [http://natemat.pl/136013,od-marek-po-krolewskie-zlote-polski-pieniadz-papierowy-w-xx-wieku; 25.05.2018].
Kto nas uwolni od p. Grabskiego? (1920). IKC, nr 25, s. 1.
Małopolska broni się przeciw eksperymentom p. Grabskiego. Wybitni znawcy domagają się relacji 1 marka = 1 koronie. Znieść krzywdzące rozporządzenia (1920). IKC, nr 1, s. 1.
Minister Grabski ustępuje! (1920). IKC, nr 319, s. 6.
Minister skarbu i jego pożyczki. Jak p. Grabski zaszkodził „Pożyczce Odrodzenia” (1920). IKC, nr 165, s. 1.
Nakaz moralny (1919). IKC, nr 184, s. 1.
Nowe podatki p. Grabskiego grożą ruiną warstwom najbiedniejszym (1920). IKC, nr 245, s. 1.
Nowy gabinet już utworzony. Władysław Grabski premierem (1920). IKC, nr 172, s. 1.
Nowy minister skarbu (1920). IKC, nr 327, s. 2.
P. Grabski musi ustąpić (1920). IKC, nr 319, s. 1.
P. Grabski tworzy pasek spirytusowy (1920). IKC, nr 5, s. 2.
Pan Grabski mówi… nieprawdę (1920). IKC, nr 5, s. 2.
Pan minister Grabski opiekunem niemiecko-syjonistycznych spekulantów (1920). IKC, nr 259, s. 2.
Pan Wł. Grabski przegrał swoją tekę ministerialną (1920). IKC, nr 281, s. 3.
Państwowość (1916). IKC, nr 253, s. 1.
Po ustąpieniu p. Bilińskiego (1919). IKC, nr 344, s. 1.
Polska zmartwychwstaje (1918). IKC, nr 186, s. 1.
Pomysły warszawskie grożą Małopolsce gospodarczą i finansową ruiną (1919). IKC, nr 178, s. 1.
Precz z koroną. Kiedy dadzą nam ujednolicony pieniądz polski? (1920). IKC, nr 32, s. 4.
Przyspieszyć unifikację waluty w Polsce albo niech min. Karpiński ustąpi! (1919). IKC, nr 157, s. 3.
Rozporządzenia skarbowe, które budzą wielkie obawy i wielkie wątpliwości (1919). IKC, nr 352, s. 6.
Rządy warszawskie odmawiają nam nafty, spirytusu i cukru (1920). IKC, nr 25, s. 5.
Skład nowego gabinetu (1919). IKC, nr 342, s. 2.
Skodlarski J. (2015). Władysław Grabski jako ekonomista (1874–1938). Łódź.
Skutki relacji p. Grabskiego. Strajk kolejarzy lwowskich trwa (1920). IKC, nr 6, s. 2.
Sułkowska W. (1990). Twórcy polskiej myśli ekonomicznej. Władysław Grabski. Kraków.
T.zw. „Gabinet konieczności państwowych” (1920). IKC, nr 173, s. 1.
Witos W. (1964). Moje wspomnienia, t. 2. Paryż.
Witos, Grabski i endecja spółka, która obrabowała Małopolskę (1920). IKC, nr 18, s. 1.
Zieleń M. (2010). Sytuacja gospodarcza Polski w okresie wielkich reform Władysława Grabskiego. W: Reforma skarbowo-walutowa Władysława Grabskiego – założenia, realizacja, efekty. Suwałki.
Zwycięstwo „Warszawy” ale klęska Polski (1919). IKC, nr 339, s. 1.
Żądamy gospodarczego i administracyjnego wyodrębnienia Galicji (1920). IKC, nr 55, s. 1.
