Allsop L., Kyle J. (1997). Deaf Parents and their Hearing Children. Deaf Studies Trust, Bristol.

Bartnikowska U. (2010). Sytuacja społeczna i rodzinna słyszących dzieci niesłyszących rodziców. Wydawnictwo Edukacyjne „Akapit”, Toruń.

Chodkowska M. (2014). Metoda biograficzna wobec wyzwań pedagogiki specjalnej. „Przegląd Badań Edukacyjnych”, 1 (18): 125–142.

Cudak H. (2012). Rola matki w zaspokajaniu potrzeb emocjonalnych dziecka. „Pedagogika Rodziny. Family Pedagogy”, 2 (1): 21–29.

Czajkowska-Kisil M., Klimczewska A. (2016). CODA – inność nierozpoznana. Słyszące dzieci – niesłyszący rodzice. Pakiet informacyjny dla szkół i poradni. Biuro Rzecznika Praw Obywatelskich, Warszawa.

Gromkowska-Melosik A. (2011). Edukacja i (nie)równość społeczna kobiet. Studium dynamiki dostępu. Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków.

Grzeszkiewicz-Radulska K. (2012). Metody badań pilotażowych. „Acta Universitatis Lodziensis, Folia Sociologica”, 42: 113–141.

Jagoszewska I. (2015). Relacje w rodzinie CODA, w: E. Jurczyk-Romanowska, K. Gandecka (red.), Trajektorie więzi rodziny współczesnej. „Wychowanie w Rodzinie”, 11, 1, Wrocław.

Kamińska M. (2007). Moi rodzice nie słyszą, a ja… Słyszące dzieci głuchych rodziców, w: E. Pisula, D. Danielewicz (red.), Rodzina z dzieckiem z niepełnosprawnością. Wydawnictwo Harmonia, Gdańsk.

Łozińska S., Rutkowski P. (2017). Język migowy źródłem pamięci społecznej Głuchych. „Horyzonty Wychowania”, 16 (38): 91–108.

Mallory B.L., Zingle H.W., Schein J.D. (1993). Intergenerational communication modes in deaf-parented families. „Sign Language Studies”, 78: 73–92.

Marcinkiewicz A., Zakowicz I. (2014). Potencjał edukacyjny badań biograficznych, w: M. Krystoň, M. Šerák, Ł. Tomczyk (red.), Nowe trendy w edukacji seniorów. Nové trendy ve vzdĕlávání senior. Asociace institucí vzdělávání dospělých ČR, Banská Bystrica–Praha–Kraków.

Moroń E. (2011). Konceptualizacja języka migowego w edukacji niesłyszących – spojrzenie krytyczne, w: E. Twardowska, M. Kowalska (red.), Edukacja niesłyszących. Polski Związek Głuchych Oddział Łódzki, Łódź.

Plutecka K. (2009). Problemy funkcjonowania słyszącego dziecka rodziców głuchych, w: D. Baczała, J. Błeszyński, M. Zaorska (red.), Osoba z niepełnosprawnością: opieka, terapia, wsparcie. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Toruń.

Podgórska-Jachnik D. (2013). Głusi. Emancypacje. Wydawnictwo Naukowe Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Łodzi, Łódź.

Rubacha K. (2008). Metodologia badań nad edukacją. Oficyna Wydawnicza ŁOŚGRAF – Wiesław Łoś, Warszawa.

Sak M. (2014). Kształcenie głuchych w szkołach masowych i w klasach mieszanych z innymi niepełnosprawnościami, w: M. Sak (red.), Edukacja głuchych. Biuro Rzecznika Praw Obywatelskich, Warszawa.

Saran J. (2016). Biografia jako metoda badań pedagogicznych. „Studia i Prace Pedagogiczne”, 3: 13–35.

Shaughnessy J.J., Zechmeister E.B., Zechmeister J.S. (2002). Metody badawcze w psychologii, tłum. M. Rucińska. Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk.

Skarżyński H., Mueller-Malesińska M., Wojnarowska W. (1997). Klasyfikacje zaburzeń słuchu. „Audiofonologia”, 10: 49–60.

Teper-Solarz Z. (2016). Głusi – na marginesie „świata słyszących”. „Uniwersyteckie Czasopismo Socjologiczne”, 14. Wydawnictwo Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, Warszawa.

Tomaszewski P., Moroń E. (2018). Quo vadimus? Dynamika paradygmatów głuchoty we współczesnym świecie, w: J. Kowalska, R. Dziurla, K. Bargiel-Matuszewicz (red.), Kultura a zdrowie i niepełnosprawność. Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa.

Ustawa z dnia 19 sierpnia 2011 roku o języku migowym i innych środkach komunikowania się (Dz.U. z 2011 roku Nr 209, poz. 1243).