W setną rocznicę wybuchu Wielkiej Wojny (1914–1918) w światowej humanistyce coraz bardziej zauważalne stają się próby przewartościowania wiedzy o tym wydarzeniu historycznym oraz modeli jego rozumienia. Nowe i interdyscyplinarne ujęcia tematu Wielkiej Wojny, wykorzystujące perspektywy wywodzące się z takich dziedzin, jak kulturoznawstwo, studia nad wizualnością (visual studies), literaturoznawstwo, muzeologia czy teatrologia, pojawiają się zwłaszcza w kręgu anglo-, francusko- i niemieckojęzycznym. Łączące ref eksję nad obrazami i tekstem badania nad pamięcią i postpamięcią Wielkiej Wojny (jako tekstem kultury) zajmują w nich miejsce kluczowe.

W setną rocznicę wybuchu Wielkiej Wojny (1914–1918) w światowej humanistyce coraz bardziej zauważalne stają się próby przewartościowania wiedzy o tym wydarzeniu historycznym oraz modeli jego rozumienia. Nowe i interdyscyplinarne ujęcia tematu Wielkiej Wojny, wykorzystujące perspektywy wywodzące się z takich dziedzin, jak kulturoznawstwo, studia nad wizualnością (visual studies), literaturoznawstwo, muzeologia czy teatrologia, pojawiają się zwłaszcza w kręgu anglo-, francusko- i niemieckojęzycznym. Łączące ref eksję nad obrazami i tekstem badania nad pamięcią i postpamięcią Wielkiej Wojny (jako tekstem kultury) zajmują w nich miejsce kluczowe.