Special educator to stupidity – on trade terms with the reality of teaching on the example of hearing loss and intellectual disability
cytuj
pobierz pliki
RIS BIB ENDNOTEChoose format
RIS BIB ENDNOTEPublication date: 2016
Disability, 2016, Issue 21 (2016), pp. 78 - 89
Authors
Special educator to stupidity – on trade terms with the reality of teaching on the example of hearing loss and intellectual disability
Stupidity is a term which widespread presence in everyday language has led to the weakening of its proper, etymological meaning. The lexicalization of this word has blurred the meaning connected with impaired, muffled, slurred speech or even dumbness, while perpetuatings tupidity semantic relationship of words such as: nonsense, absurdity, irrationality, primitiveness, ignorance or expressions as: a lack of common sense or deficiency of reason. On the basis of special education the relationship between the words „umb” and „deaf” is not only purely linguistic, but it is also an important part of the history of its two major sub-disciplines. There are also today the situations, because of diagnostic errors or carelessness, when wordless (dumb) or speaking indistinctly person older than 3 years is automatically treated as a person with the deviation from the intellectual norm.
Bartnikowska U. (2011), Głuchota – mniejszość językowa, kulturowa, pogranicze…, czyli społeczny kontekst badania zjawisk związanych z uszkodzeniem słuchu, „Niepełnosprawność”, nr 4, s. 25–41.
Bostrom N. (2005), Transhumanist Values, „Review of Contemporary Philosophy”, vol. 4, s. 3–14.
Braidotti R. (2014), Po człowieku, PWN, Warszawa.
Brückner A., (1993), Słownik etymologiczny języka polskiego, Wiedza Powszechna, Warszawa.
Conrad J. (1973), Tajny agent, Warszawa, PIW.
Dobrowolski J. (2008), Filozofia głupoty, PWN, Warszawa.
Dostojewski F. (1984), Idiota, PIW, Warszawa.
Erazm z Rotterdamu (1953), Pochwała głupoty, tłum. i objaśnienia E. Jędrkiewicz, wstęp
H. Barycz, Zakład im. Ossolińskich, Wydawnictwo PAN, Wrocław.
Groom W. (1998), Forrest Gump, Zysk i S-ka, Poznań.
Hoffmann B. (1987), Surdopedagogika. Zarys problematyki, PWN, Warszawa.
Kopińska J. (2015), Beethoven z Murzasichla, „Duży Format”, nr 42/1153, s. 6–8.
Krakowiak K., (2006), Studia i szkice o wychowaniu dzieci z uszkodzeniami słuchu, Wydawnictwo KUL, Lublin.
Kruszelnicki M. (2008), Drogi francuskiej heterologii, Wydawnictwo Dolnośląskiej Szkoły Wyższej, Wrocław.
Lipkowski O. (1977), Pedagogika specjalna. Zarys, PWN, Warszawa.
Ołtuszewski W. (1901), Niemota, bełkotanie, mowa nosowa, jąkanie. Istota, przyczyny i leczenie tych chorób oraz hygjena mowy, Nakładem i drukiem M. Arcta, Warszawa.
Périer O. (1992), Dziecko z uszkodzonym narządem słuchu. Aspekty medyczne, wychowawcze, socjologiczne i psychologiczne, tłum. T. Gałkowski, WSiP, Warszawa.
Podgórska-Jachnik D. (2013), Głusi. Emancypacje, Wydawnictwo Naukowe WSP, Łódź.
Rudnicka E. (2011), Czy głuchy jest głupi? Studium powiązań wyrazów, które uległy rozpodobnieniu semantycznemu, „LingVaria”, nr 2(12), s. 65–77.
Stachowski M. (2012), Polskie „głuchy” i „głupi” a łacińskie „absurdus”, ‘absurdalny’, „LingVaria” nr 1(13), s. 127–132.
Szymczak M. (red.) (1995), Słownik języka polskiego, t. 1–3, PWN, Warszawa.
Walde A., (1910), Lateinischesetymologisches Wörterbuch, Heidelberg, Carl Winter's Universita¨tsbuchhandlung.
Wlazło M. (2013), Proste myśli, trudne słowa. Z perspektywy socjopedagogicznej o wizerunku osób z niepełnosprawnością intelektualną w literaturze pięknej, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków.
Information: Disability, 2016, Issue 21 (2016), pp. 78 - 89
Article type: Original article
Titles:
Special educator to stupidity – on trade terms with the reality of teaching on the example of hearing loss and intellectual disability
Szczecin University
Poland
Published at: 2016
Article status: Open
Licence: None
Percentage share of authors:
Article corrections:
-Publication languages:
PolishView count: 1182
Number of downloads: 619