Ârceva V.N. (ed.), 1990, Bol’šoj ènciklopedičeskij slovar’. Âzykoznanie, Moskva: Sovetskaâ ènciklopediâ.

Babajceva V.V., 2000, Âvleniâ perehodnosti v grammatike russkogo âzyka, Moskva: Drofa.

Dobryčeva A.A., 2012, Parcellâciâ v proze S. Dovlatova: ot predloženiâ k tekstu. Dissertaciâ na soiskanie učenoj stepeni k.f.n., Vladivostok.

Kopnina G.A., 2008, Parcellâciâ, http://library.krasu.ru/ft/ft/_articles/0070223.pdf; 3.08.2008.

Rozental’ D.È., Telenkova M.A., 2001, Slovar’-spravočnik lingvističeskih terminov, Moskva: Astrel’ AST.

Skovorodnikov A.P., 1980, O funkciâh parcellâcii v sovremennom russkom literaturnom âzyke, Russkij âzyk v škole, 5, pp. 86–91.

Vannikov Û.V., 1979, Sintaksis reči i sintaksičeskie osobennosti russkoj reči, Moskva: Russkij âzyk.

Angełowa I., 1985, Charakterystyka interpunkcji polskiej w świetle normy i praktyki, Wrocław–Warszawa–Kraków–Gdańsk–Łódź: Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk.

Gołąb Z., Heinz A., Polański K., 1968, Słownik terminologii językoznawczej, Warszawa: PWN.

Grzegorczykowa R., 1999, Wykłady z polskiej składni, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Grzesiuk A., 1995, Składnia wypowiedzi emocjonalnych, Lublin: Wydawnictwo UMCS.

Jodłowski S., 1932, O nowej modzie literackiej w interpunkcji, Język Polski, XVII, 1.

Komorowska E., 2001, Leksykalno-semantyczne wykładniki parentezy postpozycyjnej w języku polskim i rosyjskim, Szczecin: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego.

Polański K. (red.), 1993, Encyklopedia językoznawstwa ogólnego, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.

Pospiszylowa A., 1973, Wyodrębnienie dowolnej części zdania w oddzielne wypowiedzenie, Język Polski, LIII, 5.

Saloni Z., 1971, Błędy językowe w pracach pisemnych uczniów liceum ogólnokształcącego. Próba analizy językoznawczej, Warszawa: Państwowe Zakłady Wydawnictw Szkolnych.

Saloni Z., 1977, W sprawie interpunkcyjnego usamodzielnienia członu zdaniowego, Język Polski, LVII, 4.

Urbańczyk S., 1978, Encyklopedia wiedzy o języku polskim, Wrocław: Ossolineum.