Jezus – posłany od Ojca w Duchu Świętym – wzór misjonarza
Wybierz format
RIS BIB ENDNOTEJezus – posłany od Ojca w Duchu Świętym – wzór misjonarza
Data publikacji: 11.12.2019
Sympozjum, 2019 - Tom XXIII, nr 2 (37), s. 11-45
https://doi.org/10.4467/25443283SYM.19.021.11423Autorzy
Jezus – posłany od Ojca w Duchu Świętym – wzór misjonarza
Artykuł jest próbą określenia trynitarnych podstaw misji i wskazania wniosków praktycznych. Składa się z trzech części poświęconych kolejno tożsamości Posłanego, celowości Jego posłania i uczestnictwie misjonarzy w posłannictwie Chrystusa i Ducha Świętego.
Tożsamość Posłanego (jednorodzonego Syna i Ducha Świętego) jest ukazana z perspektywy wewnątrztrynitarnych relacji. Syn został posłany przez Ojca, aby był „Nauczycielem, Królem i Kapłanem wszystkich” (LG, 13a). Duch Święty zaś „niesie” światu zmartwychwstałego Chrystusa i gromadzi Jego uczniów „w jednym Kościele Chrystusa” (KKK 1097). W ten sposób dokonuje się zbawianie świata, które jest głównym celem posłania Syna (por. J 3,17). Uczestnictwo misjonarza w posłaniu wcielonego Syna polega na realizacji Jego kapłaństwa wyrażającego się w mesjańskim triplex munus (nauczanie, uświęcanie, kierowanie albo w funkcji: prorockiej, ofiarniczej i pasterskiej). Jezus z Nazaretu jest wzorem dla misjonarza jako najwyższy i wieczny Kapłan, który „przez Ducha wiecznego złożył Bogu samego siebie jako nieskalaną ofiarę” (Hbr 9,14).
Główny wniosek wyraża się w stwierdzeniu, że budowanie wspólnoty zbawionych musi być przede wszystkim patrocentryczne i dziejozbawczo komplementarne, czyli chrystologicznie i równocześnie pneumatologicznie ugruntowane.
Balthasar H. U. von, Teologika. Prawda Boga, t. 2, Kraków 2004.
Balthasar H. U. von, Teologika. Duch Prawdy, t. 3, Kraków 2005.
Baron A., Pietras H. (red.), Dokumenty Soborów Powszechnych, tekst grecki, łaciński, polski, t. 1, 325-787, Kraków 2002, „Źródła Myśli Teologicznej” 24.
Baron A., Pietras H. (red.), Dokumenty Soborów Powszechnych, tekst grecki, łaciński, polski, t. 2, 869-1312, Kraków 2002, „Źródła Myśli Teologicznej” 26.
Baron A., Pietras H. (red.), Dokumenty Soborów Powszechnych, tekst grecki, łaciński, polski, t. 3, 1414-1445, Kraków 2007, „Źródła Myśli Teologicznej” 30.
Bokwa I. (red.), Breviarium fidei. Wybór doktrynalnych wypowiedzi Kościoła, Poznań 2007.
Bosch D. J., Oblicza misji chrześcijańskiej. Zmiany paradygmatu w teologii misji, Katowice 2010.
Brechter S., Dekret uber die Missionstatigkeit der Kirche [Einleitung und Kommentar], LThK 14, s. 9-125.
Cyryl Aleksandryjski, In Ioannis Evangelium, PG 73, kol. 755 (Sources Chretiennes, 600/2018).
Daugherty K., „Missio Dei”. The Trinity and Christian Missions, „Evangelical Review of Theology” 2(31) (2007), s. 151-168.
Denzinger H., Enchiridion symbolorum definitionum et declarationum de rebus fidei et morum. Kompendium der Glaubensbekenntnisse und kirchlichen Lehrentscheidungen. Lateinisch-Deutsch, Freiburg im Br.–Basel–Rom–Wien 1999.
Durrwell F.-X., L’Esprit Saint de Dieu, Paris 1983.
Durrwell F.-X., Le Pere. Dieu en son mystere, Paris 1987.
Galot J., L’Esprit Saint et la spiration, „Gregorianum” 74 (1993), s. 241-259.
Galot J., Notre Pere qui est amour, Saint Maur 1998.
Hilberath B. J., Der Personbegriff der Trinitatstheologie in Ruckfrage von Karl Rahner zu Tertullians „Adversus Praxean”, Innsbruck–Wien 1986.
Jan Paweł II, Encyklika Dominum et Vivificantem, Rzym 1986.
Katechizm Kościoła katolickiego, Poznań 1994. Tekst łaciński: Catechismus Catholicae Ecclesiae, Citta del Vaticano 1997.
Łukaszuk T. D., Ty jesteś Chrystus, Syn Boga żywego. Dogmat chrystologiczny w ujęciu integralnym, Kraków 2000.
Mszał Rzymski dla diecezji polskich, Poznań 2010.
Pius XII, Konstytucja apostolska Munificentissimus Deus, Rzym 1950, Acta Apostolicae Sedis, 42 (1950), s. 753-773.
Popowski R., Wielki słownik grecko-polski Nowego Testamentu, Warszawa 1995.
Rahner K., Podstawowy wykład wiary. Wprowadzenie do pojęcia chrześcijaństwa, Warszawa 1987.
Serretti M., Il mistero della eterna generazione del Figlio. Attraverso l’opera di Hans Urs von Balthasar, Roma 1998.
Siwecki L., Trinity and Church in the Light of Vatican II’s Constitution ≪Lumen Gentium≫, „Roczniki Teologiczne” 2(62) (2015), s. 153-173.
Skuras N., Posłannictwo trynitarne źródłem misji Kościoła (Dz 10), „Studia Redemptorystowskie” 14 (2016), s. 229-239.
II Sobór Watykański, Dekret o misyjnej działalności Kościoła Ad gentes divinitus, Rzym 1965.
II Sobór Watykański, Dekret o posłudze i życiu prezbiterow Presbyterorum ordinis, Rzym 1965.
II Sobór Watykański, Konstytucja dogmatyczna o Kościele Lumen gentium, Rzym 1964.
II Sobór Watykański, Konstytucja dogmatyczna o Objawieniu Bożym Dei verbum, Rzym 1965.
Staniecki K., Epikleza, w: Ł. Bieńkowski, W. Granat, F. Gryglewicz, M. Krąpiec, R. Łukaszyk (red.), Encyklopedia katolicka, t. 4, kol. 1028-1031.
Szczurek J. D., Bóg Ojciec w tajemnicy Trójcy Świętej. Elementy patrologii, Kraków 2003.
Szczurek J. D., Jurydyczny wymiar dogmatu, w: P. Majer, A. Wójcik (red.), Lex Tua veritas. Księga pamiątkowa dedykowana Jego Magnificencji Księdzu
Profesorowi Janowi Maciejowi Dyduchowi z okazji 70. rocznicy urodzin, Kraków 2010, s. 307-314.
Szczurek J. D., Sakrament święceń, w: K. Porosło, R. J. Woźniak (red.), Znaki Tajemnicy. Sakramenty w teorii i praktyce Kościoła, Kraków 2018, s. 457-500.
Szczurek J. D., Trójjedyny. Traktat o Bogu w Trójcy Świętej jedynym, Kraków 2003.
Thoma de Aquino, Summa theologiae, Roma 1962.
Wallner K. J., Gott als Eschaton. Trinitarische Dramatik als Voraussetzung gottlicher Universalitat bei Hans Urs von Balthasar, Wien 1992.
Informacje: Sympozjum, 2019 - Tom XXIII, nr 2 (37), s. 11-45
Typ artykułu: Oryginalny artykuł naukowy
Tytuły:
Jezus – posłany od Ojca w Duchu Świętym – wzór misjonarza
Jesus – sent from the Father in the Holy Spirit – a model of a missionary
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II, Kanonicza 9, 31-002 Kraków
Publikacja: 11.12.2019
Status artykułu: Otwarte
Licencja: Żadna
Udział procentowy autorów:
Korekty artykułu:
-Języki publikacji:
PolskiLiczba wyświetleń: 1169
Liczba pobrań: 1151