FAQ

Studia Religiologica

Wyniki wyszukiwania

wyszukiwarka prosta

szukaj np. “cognitive architectures” AND 1993-200 NOT Urban
wyszukiwanie zaawansowane
np. 1234-6789
np. 10.4467/16890027AP.16.022.6009
np. Uniwersytet Jagielloński

Nie tylko hurysy: wildān muḫalladūn i ġilmān w Koranie i muzułmańskiej literaturze religijnej

Data publikacji: 08.2021

Studia Religiologica, 2021, Tom 54, Numer 2, s. 147 - 163

https://doi.org/10.4467/20844077SR.21.009.14200

Autorzy

Marek M. Dziekan
Wydział Studiów Międzynarodowych i Politologicznych Uniwersytetu Łódzkiego, ul. Składowa 41/43, Łódź
https://orcid.org/0000-0003-0291-2997 Orcid
Kontakt z autorem
Wszystkie publikacje autora →

Pobierz pełny tekst

Pobierz PDF PDF
Drukuj drukuj Cytuj cytuj Udostępnij udostępnij __T_ARROW_DOWN

Tytuły

Nie tylko hurysy: wildān muḫalladūn i ġilmān w Koranie i muzułmańskiej literaturze religijnej

Abstrakt

Not only Houris: wildān muḫalladūn and ġilmān in the Koran and Muslim Religious Literature

In descriptions and discussions of the Muslim concept of paradise, much space is always devoted to the famous – as well as infamous – Houris. My article, however, is devoted to another paradise thread, that is, an analysis of fragments of the Koran where “immortal youths” (wildān muḫalladūn) are mentioned. These are verses 56: 17–19 and 76: 19. In slightly different words (ḡilmān muḫalladūn) they are also referred to in verse 52: 24. This topic has not yet been sufficiently covered in the studies in the field of Arabic and Islamic studies. Christian Luxenberg devoted some space to him in his controversial work on the Syro-Aramaic reading of the Koran. Much more space has been devoted to “immortal youths” by Muslim scholars, both classical and modern, not avoiding references to the ambiguities that may arise in connection with these verses.

Słowa kluczowe

Bibliografia

Pobierz bibliografię
Al-ʿAǧamī M., As-Saffārīnī. Riḥlat aṭ-ṭālibīn wa-ġāyat al-mustaǧīzīn, [w:] Ṯabt al-imām As-Saffārīnī al-Ḥanbalī, Dimašq b.r.w., s. 7–14.
Ahmed W., The Characteristic of Paradise (Ṣifat al-Janna): a Genre of Eschatological Literature in Medieval Islam, [w:] Roads to Paradise. Eschatology and Concepts of the Hereafter in Islam, S. Günther, T. Lawson (red.), Leiden 2017, vol. 2, s. 817–849.
Badawi E.M., Haleem M.A., Arabic-English Dictionary of Qur’anic Usage, Leiden–Boston 2008.
Al-Baġawī A.M., Maʿālim at-tanzīl, M.ʿA.A. an-Nimr, ʿU.Ǧ. Ḍamīriyya, S.M. al-Ḥaraš (red.), Ar-Riyāḍ 1409 h.
Al-Baġdādī ʿA.D., aš-šahīr bi-Al- Ḫāzin, Lubāb at-ta’wīl fī maʿānī at-tanzīl, ʿA.S. Šāhīn (red.), Bayrūt 2004.
Al-Bayḍāwī N.D., Anwār at-tanzīl wa-asrār at-ta’wīl, M. al-Marʿašilī (red.), Bayrūt b.r.w. Al-Bursawī I., Tafsīr rūḥ al-bayān, Bayrūt b.r.w.
Corpus Coranicum, https://corpuscoranicum.de/ [dostęp: 8.08.2021].
Dafʿ al-Iftirā‘ al-mubṭilīn fī anna al-ġilmān al-muḫalladīn ḫuliqū li-al-miṯliyyīn, https://islamqa.info/ar/answers/ دفع-افتراء-المبطلين-في-أن-الغلمان-المخلدين-خُلقوا-للمثليِّين/ 174691 [dostęp: 3.05.2019].
Danecki J., Podstawowe wiadomości o islamie, Warszawa 2007.
Der Koran, tłum. H. Bobzin, München 2012.
Der Koran, tłum. M. Henning, Leipzig 1989.
Der Koran, tłum. R. Paret, Stuttgart, Berlin, Cologne, Mainz 1982.
Der Koran, tłum. Th. Grigull, Halle [1901].
Drozd A., W sprawie autorstwa „Koranu Buczackiego”, [w:] Z Mekki do Poznania. Materiały 5. Ogólnopolskiej Konferencji Arabistycznej, Poznań, 9–10 czerwca 1997, H. Jankowski (red.), Poznań 1998, s. 69–83.
El Sagrado Corán, tłum. J. Cortés, San Salvador 2005.
Gardet L., Djanna, [w:] The Encyclopaedia of Islām, CD-ROM Edition v. 1.1, Leiden 2001.
Al-Ǧawziyya I.Q., Badā’iʿ at-tafsīr, Y. Muḥammad, Ṣ.A. aš-Šāmī (red.), Ad-Dammām 1427 h.
Al-Ǧawziyya I.Q., Ḥādī al-arwāḥ ilā bilād al-afrāḥ, Z. an-Našīrī (red.), [Ǧudda b.r.w.].
Al-Ġazālī A.Ḥ., Iḥyā’ ʿulūm ad-dīn, Ṣaydā-Bayrūt 2005.
Günther S., Lawson T. (red.), Roads to Paradise. Eschatology and Concepts of the Hereafter in Islam, vol. 1–2, Leiden 2017.
Al-Ḫalīl Ibn Aḥmad, Kitāb al-ʿayn, wyd. ʿA.Ḥ. al-Hindāwī (red.), Bayrūt 2003.
Holy Quran, tłum. M.M. Pickthall, Karachi 1975.
Ibn Kaṯīr, Tafsīr Al-Qur’ān al-ʿaẓīm, S. as-Salāma (red.), Ar-Riyāḍ 1999.
Il Corano, tłum. A. Bausani, Milano 2010.
Imrū’ al-Qays, Dīwān, M. ʿAbd aš-Šāfī (red.), Bayrūt 2004.
Al-Iṣbahānī A.N., Ṣifat al-Ǧanna, wyd. ʿA. R. Ibn ʿAlī Riḍā (red.), Bayrūt 1995.
Koraani, tłum. J. Hämeen-Antilla, Helsinki 2013.
Korán, tłum. I. Hrbek, Praha 2000.
Koran, tłum. J. Bielawski, Warszawa 1986.
Koran, tłum. J. Surdel, New Jersey 2011.
Koran, tłum. J.M. Tarak-Buczacki, Warszawa 1858.
Koran, tłum. M. Czachorowski, Białystok 2018.
Koranas, tłum. R. Jakubauskas, Vilnius 2010.
Коран, tłum. И. Крачковский, Минск – Ростов-на-Дону 1990.
Коран, tłum. И. Пopoхова, Москва 2006.
Коран, tłum. М. Якубович, Київ 2017.
Кұран Кәрім, tłum. А.Б. Əкімханов, H.C. Aнарбаев, Астана 2017.
Kur’an, tłum. B. Korkut, Al-Madīna al-Munawwara 1991/1992.
Kur’ân-ı Kerîm, tłum. A.Ö. Başkanliğinda i in., Al-Madīna al-Munawwara 1987.
Kur’an-ı Kerim, tłum. Elmalılı, İstanbul 2007.
Le Coran, tłum. A. Kazimirski, İstanbul 2007.
Le Coran, tłum. R. Blachère, Paris 1957.
Luxenberg Ch., The Syro-Aramaic Reading of the Koran – A Contribution to the Decoding of the Koran, Berlin 2007.
Al-Maʿānī, https://www.almaany.com/ar/dict/ar-ar/ خلد / [dostęp: 3.05.2019].
Nobre Alcorão, tłum. H. Nasr, Al-Madīna al-Munawwara 2002/2003.
Piwiński R., Mitologia Arabów, Warszawa 1989.
Qorān-e Kerīm, Al-Madīna al-Munawwara 1996/1997.
Qorān-e Kerīm, tłum. M. Šīrāzī, Eṣfahān, b.r.w.
Al-Qurṭubī M., Al- Ǧāmiʿ li-aḥkām Al-Qur’ān, ʿA.A. at-Turkī (red.), Bayrūt 2006.
Quṭb S., Fī ẓilāl Al-Qurān, Bayrūt 2003.
El-Rouayheb Kh., Before Homosexuality in the Arab-Islamic World, 1500–1800, Chicago–London 2005.
Rustomji N., Beauty in the Garden: Aestethics and the Wildān, Ghilmān and Ḥūr, [w:] Roads to Paradise, [w:] Roads to Paradise. Eschatology and Concepts of the Hereafter in Islam, S. Günther, T. Lawson (red.), Leiden 2017, vol. I, s. 299–302.
As-Saffārīnī al-Ḥanbalī M.I.A., Al-Buḥūr az-zāḫira fī ʿulūm al-Āḫira, M.I. Šalabī Šūmān (red.), Al-Kuwayt 2007.
Šalabī Šūmān M.I., Tarǧamat al-muṣannif, [w:] Muḥammad as-Saffārīnī, Al-Buḥūr az-zāḫira, t. I, s. 8–14.Święty Koran, Islamabad UK 1996.
Aṭ-Ṭabarī A.Ǧ., Ǧāmiʿ al-bayān ʿan ta’wīl Al-Qur’ānʿ, A.A. at-Turkī (red.), Al-Ǧīza 2001.
Aṭ-Ṭabarsī A.ʿA., Maǧmaʿ al-bayān fī tafsīr Al-Qurān, http://www.holyquran.net/tafseer/majma/index.html [dostęp: 3.05.2019].
Aṭ-Ṭabāṭabā’ī M.Ḥ., Al-Mīzān fī tafsīr Al-Qurān, Bayrūt 1997.
Tafsīr al-Ǧalālayn, F.D. Qabāwa (red.), Bayrūt 2003.
The Holy Qur’ān, tłum. A.Y. Ali, Beirut b.r.w.
The Koran, tłum. J.M. Rodwell, London–New York 1957.
The Qur’ān, tłum. R. Bell, Edinburgh 1937–1939.
Al-Wildān al-muḫalladūn fī Al-Qur’ān al-Karīm, https://vb.tafsir.net/tafsir56085/#.XM8ZxaQwjcd [dostęp: 3.05.2019].
Az-Zamaḫšarī M., Tafsīr al-kaššāf, red. Ḫ. Šaymā, Bayrūt 2009.
Az-Ziriklī Ḫ.D., Al-Aʿlām, Bayrūt 2002.
Żygulski Z., Obraz raju w sztuce islamu, [w:] Orient i orientalizm w sztuce, E. Karwowska (red.), Warszawa 1986, s. 19–41.

Informacje

Informacje: Studia Religiologica, 2021, Tom 54, Numer 2, s. 147 - 163

Typ artykułu: Oryginalny artykuł naukowy

Tytuły:

Polski:

Nie tylko hurysy: wildān muḫalladūn i ġilmān w Koranie i muzułmańskiej literaturze religijnej

Angielski:

Not only Houris: wildān muḫalladūn and ġilmān in the Koran and Muslim Religious Literature

Autorzy

https://orcid.org/0000-0003-0291-2997

Marek M. Dziekan
Wydział Studiów Międzynarodowych i Politologicznych Uniwersytetu Łódzkiego, ul. Składowa 41/43, Łódź
https://orcid.org/0000-0003-0291-2997 Orcid
Kontakt z autorem
Wszystkie publikacje autora →

Wydział Studiów Międzynarodowych i Politologicznych Uniwersytetu Łódzkiego, ul. Składowa 41/43, Łódź

Publikacja: 08.2021

Status artykułu: Otwarte __T_UNLOCK

Licencja: CC BY-NC-ND ikona licencji

Udział procentowy autorów:

Marek M. Dziekan (Autor) - 100%

Korekty artykułu:

-

Języki publikacji:

Polski

Liczba wyświetleń: 876

Liczba pobrań: 922

<p> Nie tylko hurysy:<em> wildān muḫalladūn</em> i <em>ġilmān </em>w Koranie i muzułmańskiej literaturze religijnej</p>
Pobierz PDF Pobierz xml