Artykuł prezentuje wyniki jakościowej analizy treści siedmiu filmów o charakterze parental trollingowym, opublikowanych w aplikacji TikTok. Filmy zostały stworzone przez rodziców biorących udział w „wyzwaniach”, którzy nagrywali własne dzieci w sytuacjach ośmieszających lub stresujących je. Badanie dotyczy metod komunikacji, demografii użytkowników i znaczenia algorytmów w rozprzestrzenianiu się patotreści. Wyniki wskazują na możliwe psychospołeczne konsekwencje dla dzieci zbliżone do skutków doświadczania cyberprzemocy. Autorki opisują możliwe skutki nadużywania wizerunku dziecka dla przyszłych relacji rodzic–dziecko i na ryzyko normalizacji społecznej parental trollingu. Wskazują na potrzebę projektowania działań edukacyjnych dla rodziców oraz rekomendują kampanie społeczne i dalsze badania nad czynnikami determinującymi parental trolling, proponując dyskusję nad kompleksową edukacją w niemal wszystkich grupach wiekowych i nad terapeutycznym wsparciem dla dzieci dotkniętych nadużyciem publikacji ich wizerunków.
