Sahil Thakral

W medycynie sądowej określenie interwału pośmiertnego (PMI) jest nie tylko ważnym, ale i jednym z najtrudniejszych aspektów. Do oszacowania PMI stosuje się kilka metod, takich jak metody fizykochemiczne, entomologiczne, biochemiczne, metaboliczne, autolityczne i fizyczne. Metody te zapewniają szeroki zakres PMI, ponieważ wpływają na nie różne czynniki. Podejście zastosowane w niniejszym badaniu polega na obliczeniu dokładnego PMI przy użyciu degradacji mRNA i zmiany krotności ekspresji (FCE) genów specyficznych dla serca, a mianowicie N-końcowego peptydu natriuretycznego typu pro-B (NPPB) i troponiny sercowej I (TNNI3). Siedemnaście tkanek serca ze zwłok analizowano w przedziale czasowym do 12 godzin od czasu śmierci, w różnych odstępach czasu w temperaturze pokojowej. Określono ekspresję genów, a dane przeanalizowano, stosując wartość średniej wartości delta Ct (ΔCt) ocenianego genu i genu metabolizmu podstawowego. Metodę delta delta Ct (ΔΔCt) zastosowano do obliczenia FCE w różnych grupach. FCE dla TNNI3 była prawie stabilna do 15 godzin PMI, a następnie po 15 godzinach ekspresja wykazała spadek do 24 godzin po śmierci; podczas gdy FCE dla NPPB była stabilna do 12 godzin PMI, a następnie po 12 godzinach ekspresja wykazała spadek do 24 godzin po śmierci. FCE dla NPPB i TNNI3 były prawie stabilne do 12 godzin. Zatem oszacowanie PMI poprzez analizę FCE genów specyficznych dla serca może być nową obiecującą metodą w medycynie sądowej.

W przypadku sekcji czaszki wymagane jest użycie piły w celu usunięcia sklepienia. Podczas tych procedur przepiłowanie kości staje się krytycznym źródłem zakaźnych aerozoli, które natychmiast rozprzestrzeniają się w bezpośrednim otoczeniu, wytwarzając ciekłe aerozole zawierające kropelki płynu mózgowo-rdzeniowego i krwi, co prowadzi do narażenia całego personelu przeprowadzającego sekcję zwłok. W przypadkach wysokiego ryzyka, takich jak choroba prionowa, gruźlica, ciężki ostry zespół oddechowy (SARS), COVID-19 itp., gdy czaszka wymaga piłowania, głównym problemem staje się narażenie operatora piły na patogeny wywołujące te choroby. Dlatego autorzy sugerują zastosowanie ergonomicznej, półokrągłej skrzynki do kraniotomii podczas usuwania sklepienia czaszki i mózgu w czasie sekcji zwłok, aby skutecznie zapobiec zanieczyszczeniu całej sali sekcyjnej. Dostosowano przezroczyste pudełko z tworzywa akrylowego, które ma kształt półkola i posiada trzy ściany, jedną półokrągłą kopułę bez podłogi, ścianę przednią z regulowanym zamkiem błyskawicznym i tylną ścianę z okrągłymi otworami z rękawami wykonanymi z pięciowarstwowej tkaniny. Kopuła posiada z boku jeden wylot na rurę ssącą z podciśnieniem, po dwa otwory po każdej stronie kopuły z ramionami z włókniny dla operatora piły oraz ramiona asystenta do wykonywania zabiegów otwierania czaszki. Zastosowanie tej skrzynki pozwoliło autorom ograniczyć rozprzestrzenianie się zakaźnych aerozoli w sali sekcyjnej, ponieważ zbieranie w próżni pyłu kostnego zapewnia bezpieczeństwo lekarzom przeprowadzającym sekcję.