Podczas gdy podstawowa natura wojny się nie zmienia, nowe modele i taktyki będą stale opracowywane, ponieważ wojna zawsze wiąże się z konfliktem woli i interesów, przemocą, oporem, manewrami politycznymi lub oszustwem. Charakter wojny będzie nadal ewoluował i stanie się bardziej powszechny niż kiedykolwiek, ponieważ rywalizujące strony angażują się w działania wykraczające poza zwykłą dynamikę pokoju‑kryzysu konfliktu. Inwazja Rosji na Ukrainę, która rozpoczęła się od aneksji Krymu i wsparcia dla ruchów separatystycznych w dwóch wschodnich regionach Doniecka i Ługańska, przekształciła się w bezpośredni, pełnoskalowy atak wojskowy na cały kraj od 24 II 2022 r. Ze względu na te wydarzenia, to, w jaki sposób nowa koncepcja operacji, którą sojusz NATO zaczął projektować na nadchodzące lata, zostanie zmieniona, zyskało na znaczeniu. Przewaga militarna NATO jest zagrożona, ponieważ Rosja aktywnie dostosowuje swoje bardziej agresywne stanowiska wojskowe, jak widać na przykładzie jej inwazji na Ukrainę. Członkowie Sojuszu są obecnie poddawani ciągłym atakom, nawet pod tradycyjnymi progami wojny. Konflikty, które rozprzestrzeniają się na kraje partnerskie NATO, a nawet regiony blisko granic sojuszu, również grożą znacznym rozprzestrzenianiem się na terytorium sojusznicze. Sojusz NATO musi być na to gotowy. W niniejszych badaniach przedstawiono kluczowe wnioski z pracy nad kierowaniem przyszłym rozwojem zdolności obronnych. Proponują wprowadzenie zaleceń z nowej perspektywy, aby NATO mogło nadal bronić i chronić interesy oraz wartości swoich członków.
