Po masowym napływie ukraińskich migrantów wojennych do Polski obok początkowych bardzo pozytywnych postaw pojawiły się w polskim społeczeństwie także te negatywne. Prezentowany artykuł ma na celu scharakteryzowanie stosunku Polaków wobec ukraińskich uchodźców wojennych oraz wskazanie obszarów, w jakich dochodzi do dysfunkcji w wyniku przybycia sporej grupy przymusowych uchodźców. Badania pokazują także czynniki związane z negatywnym stosunkiem wobec uchodźców wojennych. Materiał empiryczny wykorzystany w niniejszym artykule pochodzi z badań sondażowych przeprowadzonych na panelu Ariadna. Próba do badań miała charakter warstwowo-losowy. W próbie badawczej znalazło się 1141 respondentów ze wszystkich województw. Sondaż zrealizowano przy wykorzystaniu techniki CAWI (Computer-Assisted Web Interview). Wyniki badań wskazują, iż postawy wobec uchodźców wojennych są spolaryzowane. 1/3 respondentów ma negatywny stosunek do uchodźców wojennych, tyle samo ma pozytywny stosunek. Wskazywano, iż ich przyjazd do Polski wpłynie negatywnie na rynek mieszkaniowy, wzrost cen towarów i usług, stan służby zdrowia. Gorsze warunki materialne respondentów, ich młodszy wiek, przekonanie o spadku własnej pozycji, obniżenie ich poczucia bezpieczeństwa, subiektywne doświadczenie anomii, brak zaufania i neurotyzm to czynniki, które istotnie wpływały na negatywny stosunek badanych Polaków wobec uchodźców wojennych z Ukrainy.