Paweł Perzyna
Archeion, 124, 2023, s. 271-295
https://doi.org/10.4467/26581264ARC.23.005.17865Recenzowana publikacja jest w dorobku piśmienniczym polskiej archiwistyki ostatnich trzech dekad pozycją wyjątkową. Ukazuje bowiem trzy perspektywy dziedziny archiwalnej: podbudowę teoretyczną archiwistyki, spojrzenie z punktu widzenia praktyki archiwalnej oraz pochwałę amatorstwa jako pobudki podejmowania wszelkich działań archiwalnych. Autor przybliżył nie tylko dotychczasowy dorobek archiwistyki, wyjaśnił jej naukowy charakter, zakres i wewnętrzny podział, używaną przez nią terminologię, ale – jak przystało na monografię – zaprezentował również pewną nowatorską koncepcję, refleksję na temat poszukiwania w archiwistyce nowych idei i ich praktycznych zastosowań. Taką prekursorską rolę odgrywają w książce fragmenty dotyczące redefinicji i odtworzenia modelu procesu archiwotwórczego zbioru archiwalnego, a także teorii zbiorów, której istotą jest zasada poszanowania naturalnie wytworzonych przez ustrojowo odrębnych twórców całości,, złożonych nie tylko z archiwaliów, ale również obiektów bibliotecznych i muzealnych.