Paulina Świniarska
Niepełnosprawność, Nr 31 (2018), 2018, s. 235 - 246
https://doi.org/10.4467/25439561.NP.18.055.10455Relacje towarzyszące współpracy rodziców lub opiekunów prawnych dzieci z niepełnosprawnością oraz nauczycieli to proces, który podlega wielokrotnej uwadze badaczy społecznych. Prezentowane w artykule badania dotyczą sylwetki pedagoga specjalnego oraz jego relacji z rodzicami z perspektywy roli, którą on sam konstruuje wokół określonych kategorii profesjonalizmu pedagogicznego. W kontekście subiektywnych odczuć obu podmiotów biorących udział w tym zintegrowanym procesie, wspomnieć należy, że każda z reprezentacji współpracy jest zupełnie inna. Koncepcje rodzica i nauczyciela zazwyczaj różnią się pod wieloma względami, o ile nie pod każdym. Podmioty tej specyficznej relacji mogą przejawiać odmienne wartości, sposób interpretacji otaczającej rzeczywistości, poziom wiedzy oraz czynniki osobowościowe. To wszystko może mieć wpływ na sposób oraz rodzaj kształtowanych relacji, które w późniejszym czasie warunkują powodzenie współpracy. Każdy podmiot inaczej odbiera oraz organizuje otaczający nas świat. „Stanem pożądanym jest wspólne działanie, dlatego współpraca jest zarówno punktem wyjścia, jak i celem działania nauczycieli i rodziców” [Segiet 1999: 179].