Celem opracowania jest charakterystyka najmłodszej przestrzeni Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza – Kampusu Morasko. Opracowanie składa się z trzech zasadniczych części. Pierwsza część artykułu dotyczy genezy powstania i rozbudowy miasteczka uniwersyteckiego. W drugiej części przedstawiono strukturę przestrzenno-funkcjonalną kampusu w oparciu o inwentaryzację terenową, w trzeciej zaś obsługę transportową na podstawie badań ankietowych przeprowadzonych wśród studentów. Historia położonego w północnej, peryferyjnej części miasta kampusu rozpoczęła się od wmurowania aktu erekcyjnego i kamienia węgielnego w 1977 r. Dominująca do lat 80. XX w. funkcja rolnicza tego obszaru została zastąpiona przez nowe funkcje, głównie akademickie i naukowe. Pierwsze budynki dydaktyczne oddano do użytku dopiero w latach 90. ubiegłego wieku, a boom budowlany rozpoczął się po roku 2000. Swoją siedzibę znalazły tutaj nauki ścisłe i przyrodnicze, a także część nauk społecznych i humanistycznych, w sumie dziewięć wydziałów (na 21 istniejących) w ośmiu budynkach. Do dzisiaj nie wybudowano akademików czy domu doktoranta (choć istnieją realne szanse na ich powstanie), co podkreśliłoby funkcję akademicką kampusu. W strukturze kampusu wyróżnia się ponadto obszary o funkcjach rekreacyjnych, rekreacyjno-sportowych, mieszkaniowych i innych o charakterze usługowym (np. usługi gastronomiczne, kosmetyczne, fryzjerskie, handel), których uzupełnieniem są obszary o funkcjach komunikacyjnych. Położenie na północnych peryferiach miasta, a przede wszystkim linia kolejowa dla przewozów towarowych (północna obwodnica Poznania) oddzielająca miasto od kampusu sprawiają, że obsługa transportowa tej części miasta jest ograniczona. Wyniki badań ankietowych wskazują na brak bezpiecznej drogi rowerowej między zachodnią i północno-wschodnią częścią kampusu, niewystarczającą liczbę miejsc parkingowych dla zmotoryzowanych, brak utwardzonych dróg od strony północnej i zachodniej, zaledwie trzy wąskie wjazdy na kampus dla dojeżdżających samochodem czy utrudniony dojazd komunikacją publiczną do części wschodniej i północno-wschodniej. W tym ostatnim przypadku rozwiązaniem ma być planowana po 2022 r. rozbudowa linii tramwajowej w kierunku Umultowa.
