Artykuł podejmuje problematykę szeroko pojętego kształcenia kontekstowego w nowoczesnej edukacji polonistycznej. Zagadnienie nauczania kontekstowego lub – jak też mawiano – korespondencji sztuk nie jest nowe w dydaktyce literatury i języka polskiego, jednak nadal istnieje potrzeba jego aktualizowania oraz dostarczania nauczycielom, przygotowanym do pracy polonistycznie, narzędzi do pracy z różnymi tekstami kultury. Artykuł jest kolejną propozycją intertekstualnej analizy i interpretacji dwóch wytworów kultury: obrazu malarskiego Jana Vermeera Dziewczyna z perłą oraz wiersza Adama Zagajewskiego Dziewczynka Vermeera. Przedstawiona w nim została metoda pracy z tekstem ikonicznym i literackim na lekcji języka polskiego, która pokazuje, jak krok po kroku można przeprowadzić komplementarną analizę i interpretację tekstów należących do dwóch różnych systemów znakowych. W tym celu wykorzystano model „czytania obrazów” od lat funkcjonujący w dydaktyce francuskiej oraz elementy klasycznej, polonistycznej analizy tekstu poetyckiego.
