Mirosława Szott
Konteksty Kultury, Tom 13, Numer 4, 2016, s. 469 - 486
https://doi.org/10.4467/23531991KK.16.027.6766Papusza to osobowość wyjątkowa i wyjątkowe są jej pieśni. Jednak jej cygańska twórczość znana jest w mniejszym stopniu ze względu na walory immanentne. Zamiast tego traktowana jest drugoplanowo i jedynie kontekstowo. Najważniejszy bowiem okazuje się aspekt legendotwórczy. Stąd w swoim artykule skoncentruję się na literaturze (osadzonej w kontekście biografii i praktyk kulturowych). Moim celem będzie spojrzenie na utwory Papuszy z nowych perspektyw badawczych. Jako narzędzia do analizy posłużą strategie lektury wypracowane przede wszystkim przez geopoetykę, etnopoetykę, a na marginesie pojawią się odniesienia do badań feministycznych. W centrum rozważań znajdzie się przestrzeń lasu. Obrazowanie tego miejsca stanowi bowiem obszar wspólny wymienionych metodologii.
Mirosława Szott
Konteksty Kultury, Tom 12, Numer 1, 2015, s. 94 - 104
https://doi.org/10.4467/23531991KK.15.007.3703