Michał Siekierka
Wschodnioznawstwo, Tom 16, 2022, s. 376 - 393
https://doi.org/10.4467/20827695WSC.22.022.16771Celem badawczym niniejszego tekstu jest ukazanie stanowiska Niemiec w stosunku do proklamacji ukraińskiej niepodległości oraz analiza stosunków niemiecko-ukraińskich w latach 90. XX w. Historyczne powiązania między Niemcami a Ukraińcami były bardzo głębokie. Jednak natura tych relacji pozostawała asymetryczna. Nie ulega wątpliwości, że dobre relacje z Rosją były w okresie lat 90. XX w. dla Niemiec priorytetowe w porównaniu z byłymi republikami sowieckimi. Przyczyn takiego stanu rzeczy można upatrywać w wielu czynnikach: politycznych, gospodarczych i historycznych. Począwszy od 1991 r. Niemcy nie posiadały klarownego, sprecyzowanego i celowego programu politycznego w stosunku do Ukrainy, a wszelkie polityczne działania były wypadkową relacji z Rosją, która stanowiła główny punkt odniesienia dla polityki wschodniej Berlina.
German policy towards the proclamation of Ukrainian independence and its aftermath in the last decade of the 20th century
The purpose of the paper is to show the most important dimensions which shaped the German-Ukrainian relations in the year 1991 and and the rest of the 90s. Nature of these relationships remained asymmetric. There is no doubt that good relations with Russia were a priority for Germany in the 1990s compared to the former Soviet republics. The reasons for this can be found in many factors: political, economic and historical. The German-Ukrainian relations were strongly determined the German-Russian relations which were the main point of reference for Berlin’s eastern policy.