Michał M. Buczek
Geoinformatica Polonica, Vol. 22 (2023), 2023, s. 61 - 67
https://doi.org/10.4467/21995923GP.23.005.18604Ze względu na rozmiar surowych danych pochodzących z pomiarów geodezyjnych szczególnego znaczenia nabiera ich dalsze przetwarzanie przez wyszkolonych inżynierów przy użyciu algorytmów komputerowych. Dlatego też naukowcy pracują nad kolejnymi algorytmami do automatyzacji procesów wykrywania cech geometrycznych takich jak symetria, osie główne, linie szkieletowe itp. W artykule przedstawiono autorski algorytm do wyznaczania nierozgałęzionej osi głównej. Opisywane rozwiązanie bazuje na algorytmie Krzywej Minimalnego Promienia (CMR) i eliminuje znaczące ograniczenia pierwowzoru dotyczące kształtu danych wejściowych. Użyty parametr progu iteracyjnego pozwala manipulować dokładnością wyników. Opisane rozwiązanie jest bardziej uniwersalne pod względem kształtu danych wejściowych niż algorytm CMR. Testy działania algorytmu przeprowadzono na obiektach dwuwymiarowych o zróżnicowanym kształcie, a otrzymane wyniki porównano z algorytmami CMR i Medial Axis.
Michał M. Buczek
Geoinformatica Polonica, Vol. 17 (2018), 2018, s. 77 - 90
https://doi.org/10.4467/21995923GP.18.007.9637