Michael Kuhn

“German Kazan”: Imagological Analysis of Guzel Yakhina’s Literary Works|
The capital of the Republic of Tatarstan is a multicultural city. It is a combination of “Russian,” “Tatar” and, not least, “German elements”. The writer Guzel Yakhina has repeatedly addressed this cultural diversity in her literary works. In them a native of Kazan explores the past and present of the city. Excellent knowledge of German language and culture allows her to study in detail the “German trace” in the history of the capital of Tatarstan to determine its status. The article offers a brief imagological analysis of the images of “German Kazan” presented in the novel Zuleikha and the essay Garden on the Border, or the Garden “Russian Switzerland”. The imagological study conducted at the macro-, meso- and micro-levels shows that in Yakhina’s literary works the images of “German Kazan” are equivalent to the images of “Russian Kazan” or “Tatar Kazan.” The “German elements” are firmly rooted inthe texture of the city and have been an integral part of its cultural code for several centuries. At the same time, following the novel and the essay, they do not have the status of an exotic “foreign,” but a familiar “other.”

 „Niemiecki Kazań”: imagologiczna analiza utworów Guzel Jachiny
Stolica Republiki Tatarstanu to miasto wielokulturowe. To połączenie „rosyjskiego”, „tatarskiego” i, co nie mniej ważne, „niemieckiego” pierwiastka. Pisarka Guzel Jachina wielokrotnie odnosiła się do tej różnorodności kulturowej w swoich tekstach literackich. Rdzenny mieszkaniec Kazania odkrywa w nich przeszłość i teraźniejszość miasta. Doskonała znajomość języka i kultury niemieckiej pozwala autorce na szczegółowe zbadanie „niemieckiego śladu” w historii stolicy Tatarstanu w celu określenia jego statusu. Artykuł zawiera krótką analizę imagologiczną obrazów „niemieckiego Kazania”, przedstawionych w powieści Zulejkaotwiera oczy i eseju Ogród na granicy, czyli Ogród „Rosyjska Szwajcaria”. Badania imago-logiczne, przeprowadzone na poziomach makro-, mezo- i mikro-, pokazują, że w dziełach literackich Jachiny obrazy „niemieckiego Kazania” są równoważne obrazom „rosyjskiego Kazania” czy „tatarskiego Kazania”. „Elementy niemieckie” są mocno zakorzenione w strukturze miasta i od kilku stuleci stanowią integralną część jego kodu kulturowego. Jednocześnie, w powieści i eseju, nie mają one statusu egzotycznego Obcego, ale znajomego Innego.