Mariusz Pandura
Konteksty Kultury, Tom 18 zeszyt 1, 2021, s. 149-159
https://doi.org/10.4467/23531991KK.21.010.13540W Archiwum Rodziny Ingardenów zachował się liczący ponad 400 stron pamiętnik Romana Witolda Ingardena. Ten osobisty dokument nie jest zupełnie nieznany w polskiej literaturze fachowej na temat życia i twórczości fenomenologa. Ingarden jako autor dzieła autobiograficznego nie był z pewnością wyjątkiem w swoich czasach. Na przełomie XIX i XX wieku wiele osób pisało pamiętniki i inne narracje życiowe. Warto wspomnieć, że osobiste dzienniki (później opublikowane lub pozostające do dziś w formie rękopiśmiennej) tworzyli Kazimierz Twardowski, Władysław Tatarkiewicz i inni polscy filozofowie. Ponadto niezwykle popularna była praktyka pisania listów, a także poezji noszącej znamiona autobiograficzne. Należy zaznaczyć, że tekst ten nie powstał pierwotnie jako dokument autobiograficzny filozofa, ale jako zapis życia niedoszłego artysty. Ingarden był poetą przez dużą część swojego życia i pisał wiersze również po drugiej wojnie światowej.
Mariusz Pandura
Konteksty Kultury, Tom 18 zeszyt 1, 2021, s. 160-166
https://doi.org/10.4467/23531991KK.21.011.13541