Marcin Pielużek

Głównym celem artykułu jest próba rekonstrukcji polskiego medialnego ekosystemu skrajnej prawicy funkcjonującego w internecie. Punktem wyjścia było 15 stron internetowych najbardziej rozpoznawalnych polskich organizacji skrajnie prawicowych, które za pomocą narzędzia Hyphe poddano indeksacji, by zidentyfikować kolejne strony o tym samym profilu ideologicznym. W ten sposób znaleziono 312 stron, które następnie z wykorzystaniem metod i narzędzi do analizy sieci społecznych poddano dalszym analizom w poszukiwaniu odpowiedzi na następujące pytania badawcze: 1) jak gęsta jest sieć połączeń między poszczególnymi stronami; 2) jaka jest różnorodność i dominująca orientacja ideologiczna skrajnie prawicowego internetu; 3) jakie typy stron wykorzystywane są do dystrybucji skrajnie prawicowych treści? Wyniki badań wykazały, że skrajnie prawicowe strony internetowe są dość słabo usieciowione, jednak istnieje kilka serwisów pełniących funkcję liderów opinii kluczowych dla poszczególnych grup oraz dystrybutorów treści łączących różne środowiska. Jednocześnie mimo różnorodności ideologicznej dwa środowiska – radykalnych nacjonalistów i autonomicznych nacjonalistów są kluczowe w rekonstruowanym ekosystemie medialnym. O ile to różnego rodzaju serwisy odgrywające role serwisów medialnych pozostają ważne dla każdego ze środowisk, to jednocześnie każde środowisko wykorzystuje różne typy stron w nieco odmienny sposób.

Nationalist Internet. Reconstructing the Media Ecosystem of the Polish Far Right on the Internet

The article’s main objective is to reconstruct the media ecosystem of the Polish extreme right on the Internet. The starting point was 15 websites of the most recognisable Polish far-right organisations, which were indexed using the Hyphe tool to identify other websites with the same ideological profile, this identified 312 websites. These were then further analysed using social network analysis methods and tools in order to answer the following research questions: 1) how dense is the network of connections between the different sites; 2) what is the diversity and dominant ideological orientation of the far-right Internet; 3) what types of sites are used to disseminate far-right content? The research results show that far-right websites are poorly networked but that a few sites act as opinion leaders and content distributors linking different communities. At the same time, despite the ideological diversity, two communities – radical nationalists and autonomous nationalists – are critical in the reconstructed media ecosystem. While the different types of sites function as important media sites for each milieu, each milieu uses the different types of sites in slightly different ways.

Autonomous Nationalists. An Attempt of the Extra- and Intra-Systemic Characteristic of the Political Subculture Representing a New Type of Nationalism

The main aim of the article is to portray a new far-right phenomenon of Autonomous Nationalists political subculture. The groups established in early 2000s are characterised on one hand by a subcultural organisational form modelled on the Antifa anarchist movement. On the other hand, they exemplify typical postmodernist „liquid ideologies”, in which the extreme right postulates are combined with a new formula of a internationalist, “non-chau­vinist” nationalism and left-wing optics. The article consists of two parts. The first presents the extra-systemic optics – an attempt to describe this milieu and locate it in the nationalist ideological spectrum was made based on the available scientific sources. The second part attempts to capture the self-definition of Autonomous Nationalists in their media and iden­tify the key values for this milieu. This part employs quantitative and qualitative analyses carried out with the use of corpus linguistics tools and techniques. The research material consisted of ideological texts published on the Autonom.pl website, the leading information platform of these circles. The article is intended to promote media research of subcultural groups and groups operating on the periphery of the political system.

STRESZCZENIE

Głównym celem artykułu jest próba charakterystyki nowego zjawiska obecnego na skrajnie prawicowej scenie politycznej, jakim jest subkultura polityczna Autonomicznych Nacjonalistów. Powstałe w pierwszej dekadzie XXI w. grupy cechuje z jednej strony subkulturowa forma organizacyjna, wzorowana na anarchistycznych bojówkach Antifa, z drugiej stanowią one egzemplifikację typowej dla postmodernizmu „płynnej ideologii”, w ramach której łączone są typowe dla skrajnej prawicy postulaty z nową formułą internacjonalistycznego, „nieszowinistycznego” nacjonalizmu i lewicową optyką. Artykuł składa się z dwóch części. W pierwszej zaprezentowano optykę zewnątrzsystemową, w której podjęto próbę opisania tego środowiska i ulokowania go w nacjonalistycznym spektrum ideologicznym w oparciu o dostępne źródła naukowe. Druga część stanowi próbę uchwycenia autodefiniowania się polskich Autonomicznych Nacjonalistów w swoich mediach oraz identyfikacji kluczowych dla tego środowiska wartości. W tej części wykorzystano ilościowo-jakościowe analizy reali­zowane z wykorzystaniem narzędzi i technik lingwistyki korpusowej. Jako materiał badawczy zostały wybrane teksty ideologiczne opublikowane na stronie Autonom.pl pełniącej funkcję głównej tuby propagandowej tych środowisk. Artykuł stanowi wkład w badania mediów grup subkulturowych i funkcjonujących na peryferiach systemu politycznego.

Główny cel artykułu to zaprezentowanie i weryfikacja podejścia badawczego, możliwego do zaimplementowania w badaniach street artu na gruncie nauki o komunikacji społecznej i mediach. Dzięki skoncentrowaniu się w trakcie analiz na czterech wymiarach: przestrzeni (gdzie), temporalności (kiedy), reprezentacji (kto) i przekazie (co), możliwe jest pozyskanie kompleksowej wiedzy na temat kluczowych aktorów, propagowanych idei, postulatów i wartości, nakreślenia głównych linii podziału, punktów zapalnych, punktów odniesienia, ikon i postaci symbolicznych. Sztukę uliczną traktujemy tu jako formę społeczno-politycznego komentarza na poziomie lokalnym, przestrzeń miejską jako kanał, a poszczególne przejawy street artu medium komunikacji. Użyteczność propozycji metodologicznej zostanie zweryfikowana na bazie korpusu 195 zdjęć przedstawiających różnorodne formy sztuki ulicznej tworzonej w trakcie protestów w Chile zrobionych przez autorów w grudniu 2019 roku.