Małgorzata Lewartowska-Zychowicz

Celem artykułu jest analiza perspektyw społecznej readaptacji wychowanków Zakładu Poprawczego, ulokowana w szerszym kontekście procesu ludzkiego uczenia się. Na gruncie pedagogiki resocjalizacyjnej w centrum namysłu zawsze ulokowany był podmiot, jednak podejście do niego uległo zasadniczej zmianie: od ujęcia korekcyjno-naprawczego, którego celem było przystosowanie wadliwie socjalizowanych jednostek; do ujęcia, którego istotę stanowi wyzwalanie tkwiących w jednostce społecznie nieprzystosowanej potencjałów. W tym drugim ujęciu ujawnia się edukacyjny kontekst procesu resocjalizacji, polegający na uczeniu się przez wychowanków nowych sposobów społecznego funkcjonowania i kreowaniu nowego kształtu własnej tożsamości. Za najważniejszy element tego procesu uważam zaś nadanie przez wychowanka sensu swojemu wysiłkowi zmiany.

About the sense of purpose in the learning process. Casus the perspectives of social readaptation of charges of the Correctional Facility

The aim of the article is to analyze the perspectives of social readaptation of charges of the Correctional Facility, in the broader context of the process of human learning. In the resocialization pedagogy, this subject has always been located in the center of reflection, but the approach to it has fundamentally changed. From a corrective orientation, the aim of which was to adapt the incorrectly socialized individuals; to a take, the essence of which is the liberation of socially maladjusted person’s potentials. In this second approach, the educational context of the resocialization process is revealed, which relies on the pupils learning new ways of social functioning and creating a new shape of their own identity. As the most important element of this process, I see the pupil finding purpose in his effort to change.

About the superiority of skills over reflection (in the context of student interpretation of matter special pedagogy)

The article discusses the student’s definitions of the matter of special pedagogy. Their analysis points towards two tendencies in student’s thinking. First of them is breaking the connection between thought and action, and show the dominance of methodical orientation, where implementation competences significantly gain in importance at the expense of interpretative competences. In this context the skill’s nature becomes instrumental, reduced to the application of solutions which goals do not depend on people who are acting. The second tendency lies in the recognition of special pedagogy as a scientific subdiscipline, which is to cognise reality and to look for ways to act in it.