Celem powyższych rozważań było ukazanie jak ważnym zasobem – kapitałem społecznym jest dobrostan młodego pokolenia. W oparciu o literaturę przedmiotu i dostępne badania ukazano rolę środowisk wychowawczych w kształtowaniu dobrostanu młodego pokolenia. Pojęcie dobrostanu zostało wyjaśnione w zakresie różnych koncepcji teoretycznych oraz powiązane zostało z pojęciami pedagogicznymi, takimi jak wychowanie i środowisko, które są nieodłączną częścią funkcjonowania młodego człowieka. To w środowisku zachodzą najważniejsze procesy życiowe człowieka – szczególnie nawiązywanie relacji rówieśniczych i społecznych. Umiejętność ta nie może w pełni zaistnieć bez prawidłowego funkcjonowania psychospołecznego bez świadomości siebie i roli drugiej osoby w życiu. Dobrostan jest niezbędnym zasobem do budowania relacji ze sobą i innych relacji społecznych. Bazą tego zasobu jest umiejętność nazywania, rozróżniania i wyrażania emocji, jako neurobiologicznego fundamentu potrzeby nawiązywania relacji. W niniejszym artykule dobrostan psychiczny został ukazany jako kluczowy zasób przyszłości, jako kompetencja, która ten kapitał społeczny pozwoli budować i wzmacniać.
