Autorzy artykułu poruszają problematykę wandalizmu zabytków postrzeganego z perspektywy kryminologicznej. Przedstawiają ponadto prawnokarną kwalifikację czynów o charakterze wandalskim. Wskazują na wybrane czynniki etiologiczne tej patologii. Główny wątek rozważań poświęcony jest fenomenologii wandalizmu zabytków. Autorzy charakteryzują specyficzne formywandalizmu zabytków, występujące w szczególności w Polsce Północno-Wschodniej (Warmia, Mazury, Podlasie). Omówione zostały takie aspekty zjawiska jak: wandalizm ideologiczny, wandalizm zabytków archeologicznych, wandalizm przez zaniechanie oraz wandalizm krajobrazu kulturowego. Poprzez skonfrontowanie językowych i doktrynalnych definicji wandalizmu z występującymi w praktyce formami tego zjawiska autorzy formułują własną propozycję definicji wandalizmu zabytków.
