Łukasz Ambroziak

Celem referatu jest przedstawienie zmian w polskim handlu zagranicznym (towarami i usługami) w latach 1995–2011 z wykorzystaniem statystyk handlowych w kategoriach wartości dodanej. Pozwalają one na określenie, ile polskiej wartości dodanej zawartej w dobrach finalnych jest konsumowane bądź zużywane w innych krajach oraz ile zagranicznej wartości dodanej pochodzącej z poszczególnych krajów jest konsumowane bądź zużywane w Polsce. Obliczeń dokonano na podstawie danych z bazy World Input–Output Database (WIOD), korzystając z modelu przepływów międzygałęziowych. Z przeprowadzonego badania wynikało, że saldo (a tym samym ocena korzyści) wymiany handlowej Polski z poszczególnymi krajami obliczone na podstawie tradycyjnych statystyk w ujęciu brutto różniło się od salda obliczonego na podstawie statystyk w kategoriach wartości dodanej, co wynika z różnego udziału dóbr pośrednich w obrotach handlowych. Saldo obrotów obliczone według tych dwóch metod różniło się także w polskim handlu poszczególnymi grupami towarów i usług.

The aim of the paper is to assess the place of the European Union (and its individual countries) in the global value chain (GVC) in years 1995–2011. The analysis is mainly based on the index figure called the rate of participation in global value chain. It was calculated based on data drawn from the World Input-Output Database (WIOD). GVC participation rate indicates the share of a country’s export that is a part of multi-stage trade process. It is composed of the foreign value added in a country’s own export (upward/backward linkages) and the value added supplied to other countries’ export (downward/forward linkages). The participation rate is a useful indicator of the extent to which a country’s export is integrated into international production networks. The research results show that the foreign value added share in the EU export increased by 9 p.p. in the period in question. The new EU member states experienced a notably greater growth in foreign value added share in export than the UE-15. The major beneficiaries were: Poland, the Czech Republic, Hungary, and Slovakia. The main reason for that progress was a dynamically growing participation of these countries in the production fragmentation process.