W artykule przedstawione zostały teoretyczne założenia, a zarazem dylematy towarzyszące analizowaniu retoryki przemocy seksualnej w literaturze, a konkretnie we współczesnej polskiej prozie. Aby stworzyć metodologiczną podstawę do omawiania konkretnych utworów fikcjonalnych, autorka sięga zarówno do kontekstów spoza literaturoznawstwa, jak i do ujęć powstałych w badaniach literackich. W drugiej części teksu znalazło się przykładowe odczytanie sposobu przedstawienia nadużyć seksualnych w dwóch powieściach Andrzeja Stasiuka.
