James William Underhill
Zeszyty Prasoznawcze, Tom 63, Numer 2 (242), 2020, s. 11-30
https://doi.org/10.4467/22996362PZ.20.010.11900Artykuł ma na celu ustalenie, w jakim stopniu myślimy sercem i wyrażamy siebie za pomocą serca w różnych językach europejskich. Szeroko zakrojony materiał badawczy obejmuje m.in. zasoby elektroniczne, internetowe, teksty literackie i artykuły w gazetach, a także wywiady ze studentami, specjalistami i naukowcami, pozwalające zweryfikować hipotezę roboczą, że sposób naszej komunikacji jest związany z sercem i wyrazami płynącymi prosto z serca. Oprócz perspektywy medioznawczej oraz kulturoznawczej, tytułowe pojęcie jest analizowane w czterojęzycznym międzykulturowym studium obejmującym teksty w języku angielskim, francuskim, czeskim i niemieckim. Według tego, jak Anna Wierzbicka i Cliff Goddard definiują uniwersalia, serce może nie jest „uniwersalne”. Niemniej jednak różne słowa używane w języku francuskim, czeskim i niemieckim na określenie tego, co Anglicy i osoby anglojęzyczne nazywają sercem, potwierdzają hipotezę, że serce pozostaje podstawową wartością w myśli europejskiej, z żywą tradycją we wszystkich czterech badanych językach. Zamiast zanikać, jako anachroniczne przedmodernistyczne pojęcie, serce nadal bije w różnych dziedzinach współczesnego życia w czterech badanych kulturach językowych, co widać w materiale źródłowym obejmującym zarówno teksty literackie, poradniki, artykuły prasowe, zapisy seminariów i fragmenty zaczerpnięte z komunikacji biznesowej i dyskursu marketingowego.