Celem artykułu jest przedstawienie relacji między migracją zagraniczną a zjawiskiem prekaryzacji pracy młodych migrantów z wybranych miast średniej wielkości w Polsce. Autorki analizują, na ile migracja pozwala na zmianę a na ile utrwala prekarne warunki pracy, którym młodzi ludzie próbują sprostać, wyjeżdżając ze swoich społeczności lokalnych.
Współczesna migracja przybiera charakter “migracji płynnej” opartej na tymczasowości, elastyczności i nieprzewidywalności trajektorii życiowych. W kontekście zawodowym „migranci płynni” muszą adaptować się do elastycznego, zderegulowanego i coraz bardziej transnarodowego rynku pracy, co wiąże się z określonymi wyzwaniami. Jednym z nich jest postępująca prekaryzacja pracy, która związana jest z ciągłym stanem niepewności zawodowej wynikającej z braku stabilnego zatrudnienia, okresowym brakiem pracy lub ze specyfiką formy zatrudnienia. W oparciu o materiał empiryczny pochodzący z projektu „Przejścia młodych z edukacji na rodzimy i zagraniczny rynek pracy: rola lokalności, grupy rówieśniczej i nowych mediów”, autorki poszukują odpowiedzi na pytanie, jaką rolę w procesie prekaryzacji pracy ludzi młodych – zarówno w ujęciu obiektywnym jak i subiektywnym – pełni doświadczenie migracji zagranicznej.
