https://orcid.org/0000-0003-2892-3862
Irena Grudzińska-Gross – historyczka literatury i idei, eseistka i publicystka. Przerwane w 1968 roku studia romanistyczne na Uniwersytecie Warszawskim kontynuowała we Włoszech i Stanach Zjednoczonych (Columbia University, 1982). Wykładała na uniwersytetach Emory, New York i Princeton, była profesorem w Instytucie Slawistyki Polskiej Akademii Nauk. Kierowała programem Europy Środkowo-Wschodniej przy Fundacji Forda (1998–2003). W latach 2003–2008 prowadziła Instytut Nauk Humanistycznych Boston University. W 2018 roku stypendystka Fundacji Guggenheima. Autorka książek Piętno rewolucji. Custine, Tocqueville, Mickiewicz i wyobraźnia romantyczna (1995, 2000), Miłosz i Brodski. Pole magnetyczne (2007), Złote żniwa. Rzecz o tym, co się działo na obrzeżach zagłady Żydow (wraz z Janem Tomaszem Grossem, 2011), zbioru esejow Honor, horror i klasycy (2012) oraz Miłosz i długi cień wojny (2021).
Irena Grudzińska-Gross
Konteksty Kultury, Tom 21 zeszyt 1, 2024, s. 6 - 9
https://doi.org/10.4467/23531991KK.24.002.19745