Ważną częścią przestrzeni miejskiej są przestrzenie publiczne. W opracowaniu zaprezentowano wyniki badań na temat oceny przestrzeni Kampusu Morasko, położonego w północnej części Poznania. Zakres czasowy analizy obejmuje zasadniczo lata 2006 i 2017. W opracowaniu posłużono się metodą dyferencjału semantycznego opracowaną przez Osgooda, Succiego i Tannenbauma w 1957 r. Badanie przestrzeni publicznej przeprowadzono w odniesieniu do pięciu podstawowych kategorii ładu przestrzennego: 1) ładu urbanistyczno-architektonicznego, 2) ładu funkcjonalnego, 3) ładu estetycznego, 4) ładu społecznego oraz 5) ładu ekologicznego. Uzyskane wyniki pozwalają stwierdzić, że zdaniem studentów w badanym okresie nastąpił wzrost oceny przestrzeni Kampusu Morasko we wszystkich kategoriach (wzrost średniej oceny syntetycznej z 3,9 do 4,8). W 2017 r. zdecydowanie najwyżej ocenianą kategorią był ład ekologiczny, a najniżej ład funkcjonalny. W badanych latach najgorzej przestrzeń Kampusu oceniali studenci Wydziału Nauk Geograficznych i Geologicznych, co spowodowane było peryferyjną lokalizacją tego wydziału. Ze względu na duże znaczenie walorów przyrodniczych Kampusu w końcowej części pracy przeprowadzono ich pogłębioną charakterystykę.
