Ayşe Çiçek

Today, we see crimes against humanity in the 21st century in the Xinjiang Uyghur Autonomous Region within the borders of China. Human rights violations experienced by Uyghurs living in the aforementioned geography for centuries are not a new development, but they remain up-to-date. The state’s approach to the Uyghur people has evolved into a new dimension with the camps, which are described as vocational training centers by the state and also known as political re-education camps and internment camps in the literature. These camps, which are part of the state’s security policies, have inevitably been the subject of many research, especially in the context of human rights violations. This article explores how political re-education camps, unlike others, are represented in some Western media sources and in the Chinese media, using the method of critical discourse analysis. The analysis revealed that the camps have been a part of a panopticon-like society and places where the lives of Uyghurs are surveilled from every angle, and both violation of rights and political indoctrination have been experienced. However, these places have been portrayed by the Chinese media as places where minorities have been rendered safe, enabling stability, security and development.

„Polityczne obozy reedukacyjne” w Xinjiangu jako element społeczeństwa panoptykonowego. Ścierające się dyskursy zachodnich i chińskich mediów

W XXI w. możemy zauważyć zbrodnie przeciwko ludzkości w Regionie Autonomicznym Sinkiang-Ujgur, znajdujący się w granicach Chin. Naruszenia praw człowieka doświadczane przez żyjących od stuleci w tym regionie Ujgurów nie stanowią żadnej nowości. Stosunek państwa do Ujgurów ewoluował w nowy wymiar wraz z powstaniem obozów, które władze określają jako ośrodki szkolenia zawodowego, a w literaturze znane są również jako obozy reedukacji politycznej czy też internowania. Będące częścią polityki bezpieczeństwa państwa obozy stały się nieuchronnie przedmiotem szeregu badań, zwłaszcza w kontekście łamania praw człowieka. W niniejszym artykule, korzystając z metody krytycznej analizy dyskursu, poszukiwana jest odpowiedź na pytanie, w jaki sposób obozy reedukacji politycznej, w przeciwieństwie do innych, są ukazywane w wybranych mediach zachodnich i chińskich. Analiza wykazała, że obozy stanowią część społeczeństwa skonstruowanego na wzór Panoptikonu, w którym życie Ujgurów jest monitorowane pod każdym kątem, gdzie doświadczano zarówno łamania praw, jak i indoktrynacji politycznej. Jednakże chińskie media przedstawiają je jako miejsca, dzięki którym życie mniejszości staje się bezpieczniejsze, stabilniejsze i nastawione na rozwój.