Podejmując temat zmian klimatu, media rozbudzają silne emocje, w tym lęk. Na ich oddziaływanie podatni są przede wszystkim ludzie młodzi. Celem badania było określenie relacji medialnych doniesień o ociepleniu klimatu i bezpieczeństwa emocjonalnego młodych odbiorców. Ankieta przeprowadzona wśród studentów wykazała, że wiedzę o „globalnym ociepleniu” czerpali z emocjonalnych, nieobiektywnych przekazów. Źródłami informacji były dla nich głównie multimedia, rozpowszechniane w mediach społecznościowych. Zbadano też dokumenty zastane na temat zmian klimatycznych: przekazy i raporty medialne, publikacje naukowe, recenzje adresowanych do dzieci książek i wybrane propozycje dydaktyczne, które okazały się nieadekwatne do emocjonalnych potrzeb uczniów. Ustalono, że konieczne jest nauczanie krytycznego myślenia przez prezentowanie zjawisk klimatycznych w powiązaniu z działalnością podmiotów medialnych i polityczno-biznesowych. Polska szkoła powinna przybliżać uczniom krajowe realia. Konieczne jest informowanie o rzeczywistych intencjach nadawców. Rozbudzanie histerii klimatycznej prowadzi do niedostrzegania rzeczywistych zagrożeń. Humanitarna troska o planetę nie powinna wyrastać z awersji do najbliższej wspólnoty.
