Artykuł krytycznie analizuje rożne typy narracji wspomnieniowych Augusta Kowalczyka, byłego więźnia KL Auschwitz, odnoszące się do kwestii relacji (homo)seksualnych w nazistowskich lagrach. Zestawienie fragmentów relacji archiwalnej, książki wspomnieniowej oraz dwóch relacji ustnych pozwala dostrzec konsolidujący je wzorzec, służący odcięciu się od kondycji potencjalnej ofiary seksualnych nadużyć, kondycji pipla oraz tabuizowanego – zwłaszcza w męskocentrycznym dyskursie obozowym – zjawiska seksualnego barteru i przemocy seksualnej. Skonstruowana przy pomocy rozpoznań z dziedziny Holocaust studies i gender studies rama teoretyczna służy ukazaniu możliwości odnalezienia w polskim dyskursie lagrowym i kombatanckim ekspresji „upłciowionych” doświadczeń.
