Wstępna część artykułu ma charakter myślowej rekapitulacji. Formuła „aksjologiczny rytm wartości” wyrasta z moich wcześniejszych rozważań, wpisanych w teoretyczne ustalenia poświęcone kategorii konkretyzacji estetycznej Romana Witolda Ingardena. Stały się one źródłem dalszych badań o charakterze analitycznym, prowadzonych w ostatnim pięcioleciu. Przywiodły mnie do konkluzji, że przez aksjologiczny rytm wartości należy rozumieć język, w jakim udostępniają się one twórcy (i odbiorcy). W głównej części artykułu przedstawiono autorską koncepcję sfunkcjonalizowania tego języka. Charakterystyce funkcji przeżyciowej, twórczorodnej i stylorodnej towarzyszy literacka egzemplifikacja – odwołanie się do wybranych wątków powieści Romaina Rollanda Jan Krzysztof. Odniesienie to nie jest przypadkowe, gdyż refleksja Jana Parandowskiego (z Alchemii słowa) o tym dziele dała asumpt do dociekań poświęconych aksjologicznemu rytmowi wartości, a tym samym zarysowania przedkładanej tu koncepcji. Całość rozważań jest zwieńczona twierdzeniem o konieczności uwzględnienia języka wartości w rzetelnej interpretacji Ingardenowskiego rozumienia przestrzeni słowa.

The introductory part of the article is a thought recapitulation. The formula of “the axiological rhythm of values” stems from my previous considerations, inscribed in the theoretical findings devoted to the category of aesthetic concretisation by Roman Witold Ingarden. They became the source of further analytical research conducted in the last five years. They led me to the conclusion that the axiological rhythm of values should be understood as the language in which values are shared by creators (and recipients). The main part of the article presents the author’s concept of functionalising this language. The characteristics of the experiential, creative and style-generating functions are accompanied by a literary exemplification – a reference to selected themes in Romain Rolland’s novel Jean-Christophe. This reference is not accidental, because Jan Parandowski’s reflection about this work (from Alchemia słowa/Alchemy of the Word) gave rise to inquiries devoted to the axiological rhythm of values, to outline the concept presented here. The whole consideration is crowned with the statement about the need to take into account the language of values in a reliable interpretation of Ingarden’s understanding of the word space.