FAQ

Mit wspólnotowości jako podstawa interakcji z internetowymi interfejsami

Data publikacji: 19.09.2023

Progress, 2018, Numer 4, s. 11 - 19

https://doi.org/10.4467/25439928PS.18.013.9000

Autorzy

Justyna Skrzypnik
Uniwersytet Śląski, Instytut Nauk o Kulturze, pl. Sejmu Śląskiego 1, 40-032 Katowice
Wszystkie publikacje autora →

Tytuły

Mit wspólnotowości jako podstawa interakcji z internetowymi interfejsami

Abstrakt

Rozwój mediów interpretować można jako historię uzewnętrzniania procesów kognitywnych oraz zapośredniczania kontaktu człowieka ze światem, a co za tym idzie – oddzielania go od rzeczywistości. Już od czasów wynalezienia pisma w historię rozwoju mediów wpisane były nieobecność, dystans i osamotnienie. Nowe media (i nowe nowe media), ufundowane na pojęciach interaktywności i uczestnictwa, na pozór zmierzają w odwrotnym kierunku. Społecznościowość i wspólnotowość zdają się być traktowane jako podstawy nowomedialnych doświadczeń użytkowników Web 2.0. „Kultura dzielenia się, udostępniania” czy – jak chce chociażby Mark Zuckerberg – „zmediatyzowanej wymiany darów” to tylko niektóre z pojęć wskazujących na przekonanie o zwrocie w kierunku wspólnotowości w nowych nowych mediach. Pojęcie kolektywności jawi się w tym kontekście jako słowo klucz do interpretacji warunkowanej przez nie kultury. Internetowe algorytmy – PageRank, TrustRank czy EdgeRank – warunkujące selekcję treści w sieci, bazują na przekonaniu, iż ich podstawą nie jest widoczność dla botów, lecz kolektywne uwierzytelnianie treści. W ten sposób konstytuuje się fasadowy, zmityzowany obraz komunikacji Web 2.0, która, z jednej strony, wydaje się implikować powstawanie cyberwspólnot, z drugiej zaś – okazuje się być obszarem pogłębiającej się alienacji. 
 
Community myth as a basis for human’s interaction with web interfaces
The history of media development can be interpreted as a process of externalizing cognitive processes and mediating contact between human and the world, and thus separating it from reality. Since the time of the invention (of writing), such categories as: absence, distance, solitude were embedded in the history of media development. New media (and new new media), founded on the idea of interactivity and participation, seem to go in the opposite direction. The community seem to be seen as the basis of user’s web 2.0 experience. The culture of sharing or exchanging gifts are just some of the ideas, which evidences belief in community in the new media. The concept of collectivity appears in this context as the key word for interpretation conditioned by the new media culture. Internet algorithms – PageRank, TrustRank, and EdgeRank – determine the content of the network, are based on the belief that their basis is not visibility for bots but collective authentication of content. This is the way to create mythical image of communication in Web 2.0, which seem to implicate the formation of cybercommunities, but on the other hand – proves that communication in Web 2.0 is an area of increasing alienation.

Bibliografia

Altman Ch., 1987, W stronę teorii gatunku filmowego, „Kino”, nr 6. 
Bauman Z., 1996, Etyka ponowoczesna, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN. 
Castells M., 2013, Sieci oburzenia i nadziei, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN. 
De Kerckhove D., 1996, Powłoka kultury: odkrywanie nowej elektronicznej rzeczywistości, Warszawa: Mikom. 
Derrida J., 1975, Pismo i telekomunikacja [w:] „Teksty: teoria literatury, krytyka, interpretacja”, nr 3 (21). 
Filiciak M., 2013, Media wersja beta. Film i telewizja w czasach gier komputerowych i internetu, Gdańsk: Wydawnictwo Naukowe Katedra. 
Flusser V., 1993/1994, Społeczeństwo alfanumeryczne, „Lettere Internationale”, nr 1. Godzic W., 2002, Telewizja jako kultura, Kraków: Rabid. Halavais A., 2012, Wyszukiwarki internetowe a społeczeństwo, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN. 
Kirckpatrick D., 2011, Efekt facebooka, Warszawa: Wolters Kluwer Polska. 
Kreft J., 2015, Za fasadą społeczności, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego. 
Levinson P., 2008, Nowe nowe media, Kraków: WAM. 
Levinson P., 2006, Miękkie ostrze czyli historia i przyszłość rewolucji informacyjnej, Warszawa: Muza. 
Manovich L., 2006, Język nowych mediów, Warszawa: Łośgraf. 
Marjankowska A., Drygalska E., 2016, Software studies – co to takiego?, „Znak”, nr 737, http://www. miesiecznik.znak.com.pl/software-studies-co-to-takiego. 
Mauss M., 1973, Szkic o darze. Formy i podstawa wymiany w społeczeństwach archaicznych [w:] Socjologia i antropologia, Warszawa: PWN. 
Ong W., 1992, Oralność i piśmienność. Słowo poddane technologii, Lublin: Wydawnictwo Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.
Ricouer R., 2003, Mowa i pismo [w:] Antropologia słowa zagadnienia i wybór tekstów, red. G. Godlewski, A. Mencwel, R. Sulima, Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego. Szpunar M., 2010, Nowe media a paradygmat kultury uczestnictwa [w:] M. Graszewicz i J. Jastrzębski (red.), Teorie komunikacji i mediów 2, Wrocław: Wrocławskie Wydawnictwo Oświatowe. 
Wilk E., 2000, Nawigacja słowa. Strategie werbalne w przekazach audiowizualnych, Kraków: Rabid.

Informacje

Informacje: Progress, 2018, Numer 4, s. 11 - 19

Typ artykułu: Oryginalny artykuł naukowy

Tytuły:

Polski:

Mit wspólnotowości jako podstawa interakcji z internetowymi interfejsami

Angielski:

Community myth as a basis for human’s interaction with web interfaces 

Autorzy

Uniwersytet Śląski, Instytut Nauk o Kulturze, pl. Sejmu Śląskiego 1, 40-032 Katowice

Publikacja: 19.09.2023

Status artykułu: Otwarte __T_UNLOCK

Licencja: Żadna

Udział procentowy autorów:

Justyna Skrzypnik (Autor) - 100%

Korekty artykułu:

-

Języki publikacji:

Polski