FAQ
Logo Uniwersyteti Jagiellońskiego w Krakowie

Charakterystyki krainy Sukhāvatī w kontekście przemian buddyjskiej kosmologii i soteriologii. Część pierwsza

Data publikacji: 05.2021

The Polish Journal of the Arts and Culture. New Series, 2021, 13 (1/2021), s. 153 - 170

https://doi.org/10.4467/24506249PJ.21.008.13735

Autorzy

Robert Szuksztul
Uniwersytet Jagielloński w Krakowie, Polska, ul. Gołębia 24, 31-007 Kraków
https://orcid.org/0000-0002-3733-5184 Orcid
Wszystkie publikacje autora →

Tytuły

Charakterystyki krainy Sukhāvatī w kontekście przemian buddyjskiej kosmologii i soteriologii. Część pierwsza

Abstrakt

Tekst podejmuje analizę Sukhāvatī – świata („pola buddy”) Amitabhy, określanego również jako Czysta Kraina. Pewne jej cechy – przynajmniej na pozór – odbiegają od standardowych wyobrażeń na temat buddyzmu. Skłaniało to niektórych badaczy do poszukiwań bezpośrednich zapożyczeń z innych religii i kultur, co miało wyjaśnić źródło nazwy, położenie i cechy tej krainy. Charakterystyki te można jednak bardziej przekonująco wyjaśnić, analizując proces ewolucji samego buddyzmu, co stanowi główne zadanie tej pracy. Tekst podzielony został na dwie części. W części pierwszej przedstawione jest założenie o wewnątrzbuddyjskich źródłach pochodzenia Sukhāvatī wraz z uzasadnieniem tego wyboru. Następnie omówiona zostanie ewolucja buddyjskiej wizji kosmologicznej, która ostatecznie doprowadziła do koncepcji pól buddów, w tym Sukhāvatī. Część druga poświęcona zostanie analizie charakterystyk tej krainy w świetle Krótkiej i Długiejsutry Sukhāvatīvyūha, w kontekście innych tekstów buddyjskich, aby wykazać, że Sukhāvatī skupia w sobie następujące buddyjskie wątki: (a) w warstwie wizualnej przedstawienie raju, (b) w wymiarze niematerialnym aktywność nirwany, (c) w aspekcie ścieżki łatwe praktyki charakteryzujące warunki odrodzenia dla niższych niebios.

ABSTRACT

Characteristics of The Land of Sukhāvatī in The Context of Changes in Buddhist Cosmology and Soteriology. Part One

The text analyses Sukhāvatī – Amitābha’s purified buddha field, also known as the Pure Land. The vision of Sukhāvatī became immensely popular in Indian Mahāyāna Buddhism, and in East Asia it started a new Buddhist tradition. Some of its features – at least on the surface – differ from standard ideas about what Buddhism is. The descriptions of the activity of the Buddha Amitābha, who brings salvation to all beings, by enabling them to be reborn and live a blissful and virtually endless existence in his paradise land of Sukhāvatī, where achieving the ultimate goal of Buddhist practice is quick and easy, led to attempts at showing the structural similarities of this tradition with, for example, Christianity. There were also attempts at proving direct borrowings from other religions and cultures, which was supposed to explain the source of the name, location and characteristics of this land. These characteristics, however, can be more convincingly explained by analysing the process of evolution of Buddhism itself, which is the main focus of this work. Due to its volume, the text is divided in two parts. The first part defends the assumption about the intra-Buddhist origins of Sukhāvatī and the justification for this choice in the context of various other theories about the origin of that land. Then the evolution of the Buddhist cosmological vision that eventually led to the concept of purified buddha fields, including Sukhāvatī, will be discussed. The second part will be devoted to an analysis of the characteristics of this land in the light of the Shortand Long Sukhāvatīvyūhasutras, and in the context of other Buddhist texts, to show that Sukhāvatī combines the following Buddhist themes: (a) in the visual layer, the presentation of a paradise, an ideal land that lacks any existential ills, (b) in the non-material aspect, the activity of nirvāṇa, (c) in the dimension of the Buddhist path, the easy practices that characterise the conditions of rebirth for the lower heavens.

Bibliografia

Pobierz bibliografię
Bodhi, ed. 2012. The Numerical Discourses of the Buddha: A Translation of the Aṅguttara Nikāya. The Teachings of the Buddha. Translated by Bodhi. Boston: Wisdom Publications.
Fujita, Kōtatsu. 1970. Genshi jōdo shisō no kenkyū. Tokyo: Iwanami Shoten.
———. 1996a. Pure Land Buddhism in India. W The Pure Land Tradition: History and Development, edited by James Foard, Michael Solomon, and Richard K. Payne, 1–42. Translated by Taitetsu Unno. Berkeley, CA: Berkeley Buddhist Studies Series.
———. 1996b. „The Origin of the Pure Land”. The Eastern Buddhist 29, nr 1: 33–51. 
Gethin, Rupert. 1997. „Cosmology and Meditation: From the Aggañña-Sutta to the Mahāyāna”. History of Religions: 183–217.
Harrison, Paul M. 1978. „Buddhânusmṛti in the Pratyutpanna-Buddha-Saṃmukhāvasthita Samādhi-Sūtra”. Journal of Indian Philosophy 6: 35–57.
Iwamoto, Yutaka. 1965. Gokuraku to Jigoku 極楽と地獄 [Sukāvatī and Hell]. Tokyo: San’ichi Shobō.
Kloetzli, Randy. 1983. Buddhist Cosmology: From Single World System to Pure Land: Science and Theology in the Images of Motion and Light. Delhi: Motilal Banarsidass. 
La Vallée Poussin, Louis de. 1988. Abhidharmakośabhāṣyam II. Translated by Leo M. Pruden. Berkeley: Asian Humanities Press.
———. 1990. Abhidharmakośabhāṣyam IV. Translated by Leo M. Pruden. Berkeley: Asian Humanities Press.
Pesala. 2003. The Debate of King Milinda: An Abridgement of the Milinda Pañha. [Sydney]: Buddha Dharma Education Association.
Rowell, Teresina. 1934. „The Background and Early Use of the Buddha-Kṣetra Concept. Introduction and Chapter One”. The Eastern Buddhist OS06 (3): 199–246.
———. 1935. „The Background and Early Use of the Buddha-Kṣetra Concept. Chapter Two and Three”. The Eastern Buddhist OS06 (4): 379–431.
———. 1937. „The Background and Early Use of the Buddha-Kṣetra Concept. Chapter Four, with Appendices and Bibliography (Concluded)”. The Eastern Buddhist OS07 (2): 132–176.
Sadakata, Akira. 2000. Góra Sumeru i kraina Sukhawati. Zarys kosmologii buddyjskiej. Poznań: Moderski i S-ka.
Sadakata, Akira, Nakamura, Hajime. 2009. Buddhist Cosmology: Philosophy and Origins. Translated by Gaynor Sekimori. Tokyo: Kōsei.
Schopen, Gregory. 1977. „Sukhāvatī as a Generalized Religious Goal in Sanskrit Mahāyāna Sūtra Literature”. Indo-Iranian Journal 19 (3): 177–210.
Tanaka, Kenneth Kenichi. 1990. The Dawn of Chinese Pure Land Buddhist Doctrine: Ching-Ying Hui-Yuan’s Commentary on the Visualization Sutra. sanskr. Albany: State University of New York Press (SUNY Series in Buddhist Studies).
The SAT Daizōkyō Text Database. 2018. https://21dzk.l.u-tokyo.ac.jp/SAT2018/master30.php?lang=en.
Walshe, Maurice O’C, ed. 1995. The Long Discourses of the Buddha. Translated by Dīgha Nikāya. Boston: Wisdom Publications (The Teachings of the Buddha), 1995.
Williams Paul. 2001. Buddyzm Mahajana. Tłum. Henryk Smagacz. Kraków: Wydawnictwo A.

Informacje

Informacje: The Polish Journal of the Arts and Culture. New Series, 2021, 13 (1/2021), s. 153 - 170

Typ artykułu: Oryginalny artykuł naukowy

Tytuły:

Polski:
Charakterystyki krainy Sukhāvatī w kontekście przemian buddyjskiej kosmologii i soteriologii. Część pierwsza
Angielski:

Characteristics of The Land of Sukhāvatī in The Context of Changes in Buddhist Cosmology and Soteriology. Part One

Autorzy

https://orcid.org/0000-0002-3733-5184

Robert Szuksztul
Uniwersytet Jagielloński w Krakowie, Polska, ul. Gołębia 24, 31-007 Kraków
https://orcid.org/0000-0002-3733-5184 Orcid
Wszystkie publikacje autora →

Uniwersytet Jagielloński w Krakowie, Polska, ul. Gołębia 24, 31-007 Kraków

Publikacja: 05.2021

Status artykułu: Otwarte __T_UNLOCK

Licencja: CC BY-NC-ND  ikona licencji

Udział procentowy autorów:

Robert Szuksztul (Autor) - 100%

Korekty artykułu:

-

Języki publikacji:

Polski