Tekst jest próbą analizy filmów Snowpiercer: Arka przyszłości i Parasite koreańskiego reżysera Bonga Joon-ho w ujęciu socjologicznym. Teoretycznego zaplecza dostarczają pojęcia klasy społecznej i walki klas opisane przez Karola Marksa, następnie skorygowane przez Maxa Webera i dalej reinterpretowane przez Pierre’a Bourdieu. Posłużono się również koncepcją Aparatów Państwa autorstwa Louisa Althussera. Pojęcia te tworzą szkielet teoretyczny, w który wpisana została kwestia przestrzeni architektonicznej w analizowanych filmach. Bong Joon-ho umieszcza bohaterów w zamkniętych wnętrzach i stawia ich w sytuacji konfliktu klasowego, w którym muszą walczyć o przetrwanie lub awans społeczny. Stosując kategorie opisu przestrzeni, jak powierzchnia, zatłoczenie, uporządkowanie czy dostęp do światła słonecznego, twórca definiuje sytuację życiową bohaterów oraz ich motywację.

ABSTRACT

Architecture of Divisions. The Space of Class Struggle in Films by Bong Joon-ho: Snowpiercer and Parasite Abstract

The article presents a sociological analysis of two films by Korean director Bong Joon-ho: Snowpiercer(2013) and Parasite(2019). The theoretical background is founded on two terms: social class and class struggle by Karl Marx, redefined by Max Weber and reinterpreted by Pierre Bourdieu. Also the terms of Ideological State Apparatuses and Repressive State Apparatuses by Louis Althusser are applied. All those terms form a theoretical frame within which the architectural space of Bong’s films reside. The director situates the protagonists within closed spaces and class struggle, where they have to fight for survival or social advancement. By applying means of spacial description, such as density, area, orderliness, and daylight access, the director defines the protagonists’ social position and their motivation.

The article presents a sociological analysis of two films by Korean director Bong Joon-ho: Snowpiercer(2013) and Parasite(2019). The theoretical background is founded on two terms: social class and class struggle by Karl Marx, redefined by Max Weber and reinterpreted by Pierre Bourdieu. Also the terms of Ideological State Apparatuses and Repressive State Apparatuses by Louis Althusser are applied. All those terms form a theoretical frame within which the architectural space of Bong’s films reside. The director situates the protagonists within closed spaces and class struggle, where they have to fight for survival or social advancement. By applying means of spacial description, such as density, area, orderliness, and daylight access, the director defines the protagonists’ social position and their motivation.