Pod koniec 2013 r. Unia Europejska i Chiny ogłosiły rozpoczęcie negocjacji w sprawie dwustronnej umowy inwestycyjnej. Ma to być pierwsza taka umowa zawarta przez Unię Europejską jako całość, a nie przez jej państwa członkowskie. Jednocześnie jednak, niemalże wszystkie państwa członkowskie Unii Europejskiej mają podpisane, niekiedy od lat, tego typu umowy z Chinami. Rodzi to pytanie o wartość dodaną nowej umowy zawartej przez Unię Europejską. Czy nowa umowa jest w stanie przyciągnąć nowych inwestorów? Celem niniejszej analizy jest wykazanie, na ile umowy zawierane przez kraje UE mają wpływ na wielkość zasobów bezpośrednich inwestycji zagranicznych w krajach, z którymi takie umowy zawarły. W opracowaniu zaproponowano analizę umów, a następnie przeprowadzono badanie empiryczne na bazie zasobów FDI krajów Unii Europejskiej na rynku zewnętrznym (czyli poza UE).

At the end of 2013, the European Union and China announced the start of negotiations on a bilateral investment agreement. It will be the first agreement signed by the European Union as a partner, and not by its member states. However, almost all of the UE member states have already signed this type of agreements with China. This raises the question of the added value of new contracts entered into by the European Union. Will the new agreement be able to attract new investors? The aim of this study is to demonstrate how the agreements concluded by the EU countries have influenced the volume of stock of foreign direct investment. This paper proposes an analysis of BIT and FTA & EIA agreements and then presents the results of an empirical study based on FDI stocks of the European Union countries.