Wioleta Duda
Homo et Societas, Nr 8/2023, 2023, s. 12-24
https://doi.org/10.4467/25436104HS.23.002.19114Każda jednostka ma szereg możliwości wyboru drogi życiowej. Jest ona w dużej mierze uzależniona od rodziny, otoczenia, systemu wartości i bardzo ważnego obszaru dla każdego człowieka – edukacji. To ona otwiera nam okno na świat, pomaga odnaleźć swoje miejsce, osiągnąć sukces, ale przede wszystkim edukacja jest szansą na równy start w dorosłe życie dla każdego, bez względu na pochodzenie, zamożność czy też miejsce zamieszkania. Szczególnie jest to istotne w przypadku osób z niepełnosprawnościami, które jako pełnoprawni członkowie społeczeństwa ciągle muszą udowadniać, że mają takie same prawa, że mogą i chcą pełnić takie same obowiązki. Nie zawsze jednak jest to możliwe ze względu na nadal występujące bariery związane z pełną dostępnością. Dotyczą one także budynków i usług publicznych, w tym edukacji. Działania podejmowane w ostatnich latach znacznie poprawiły dostępność architektoniczną i cyfrową. Jest to dostrzegalne także w szkolnictwie wyższym, coraz bardziej inkluzyjnym. Wsparcie to jednak należy rozszerzyć o pomoc studentom z niepełnosprawnościami w tranzycji na rynek pracy, tak aby proces inkluzyjny przebiegał także po zakończenie edukacji. To proces doradztwa edukacyjno-zawodowego jest odpowiedzią na potrzeby studentów z niepełnosprawnościami, w którym otrzymują nie tylko wsparcie, ale także mają możliwość zaplanowania swojej indywidualnej ścieżki kariery zgodnie z predyspozycjami, możliwościami i ograniczeniami. Istotą życia każdego człowieka jest jego rozkwit, nowe cele. Doradca zawodowy koncentrując się na pożądanych aspektach psychicznego i społecznego funkcjonowania studenta z niepełnosprawnością nie tylko uczestniczy w jego aktywizacji zawodowej, ale także wyrównuje szanse na otwartym rynku pracy.