Artykuł poświęcony jest analizie systemu zieleni oraz wody w mieście, będącym na przełomie XIX i XX wieku nadgraniczną twierdzą. W kameralnej skali miasta, błękitno-zielona infrastruktura stanowi istotny element kompozycji, oraz czytelne powiązanie przestrzeni publicznych. Jest to zarazem czytelny przykład wykorzystania specyficznej lokalizacji i dostępnych zasobów naturalnych przez organizm miejski.
Abstract
The article focuses on an analysis of the system of greenery and water of a city that was a frontier fortress at the turn of the nineteenth and twentieth centuries. In the cameral scale of the city, the blue and green infrastructure constitutes an essential compositional element and a link between public spaces. It is also a legible example of the use of a specific location and accessible natural resources by an urban organism.
